Aleja Na Skarpie – długa na prawie 300 metrów ulica położona w Śródmieściu, położona w parku im. Rydza-Śmigłego.
Aleja rozpoczyna się ślepo w pobliżu Sejmu RP, biegnąc dalej na północ krzyżuje się kolejno z ulicami Nulla i Prusa. Kończy swój bieg ślepo w pobliżu ul. Książęcej, przechodząc w kładkę dla pieszych ponad nią.
Dzisiejsza aleja jest jednym niespełnionych zamierzeń związanych ze skarpą warszawską. W czasach prezydentury Stefana Starzyńskiego padł pomysł, aby wytyczyć wzdłuż górnej krawędzi skarpy nową osi kompozycyjnej śródmieścia, będącej połączeniem bulwaru i eleganckiej alei spacerowej, obrzeżonej pasami zieleni. Aleja miała zaczynać się na Sewerynowie i dalej biec na tyłach Muzeum Narodowego, Sejmu, Ujazdowa, ul. Puławskiej aż do Królikarni. Przeszkodą w realizacji zamierzenia okazały się kolidujące, a wydane już pozwolenia na budowę. W latach 70. powrócono do pomysłu realizacji założenia i miało ono być szlakiem pieszym z kładkami nad ul. Książęcą, Tamką i Trasą Łazienkowską, łącząc parki; pomysł ten wrócił także przy konstrukcji planu zagospodarowania rejonu Jazdowa. Początkowy planowany przebieg alei jest obecnie rozparcelowany pomiędzy kilka ulic, m.in. Bartoszewicza i Smetany, ponadto na osi przebiegu leży park Łazienkowski i klub sportowy Warszawianka.
Najważniejsze obiekty[]
- al. Na Skarpie 20/26 – Biały Pałacyk na Frascati i Muzeum Ziemi PAN
- al. Na Skarpie 27 – zabytkowa Willa Pniewskiego