Aleja Niepodległości

Aleja Niepodleglosci — Aleja Niepodległości (rejon Biblioteki Narodowej

Niepodleglosci — Aleja Niepodległości (rejon ul. Madalińskiego)

Aleja Niepodległości – długa na 4,9 kilometra ulica położona w Śródmieściu, na Ochocie i Mokotowie, główna oś komunikacyjna tej ostatniej dzielnicy. Ciągnie się od alei Wilanowskiej do Koszykowej. Na całej długości odbywa się nią ruch autobusowy, tramwaje kursują między Koszykową a Rakowiecką, pod ulicą biegnie również metro, usytuowane są tu stacje Pole Mokotowskie, Racławicka i Wierzbno.

Wzdłuż ulicy oprócz wymienionych już stacji metra ulokowane są także budynki Politechniki Warszawskiej, Szpital Nowowiejski, Główny Urząd Statystyczny, Biblioteka Narodowa, Urząd Patentowy i siedziba Polskiego Radia. Aleja Niepodległości przebiega przez środek Pola Mokotowskiego.

Przebieg[]

Tablica Władysław Szpilman al — Tablica na kamienicy przy al. Niepodległości 223

Aleja rozpoczyna swój bieg na południu od skrzyżowania Puławskiej z aleją Wilanowską. następnie biegnie na północ mijając kolejno Japońską, Domaniewską, Woronicza, Malczewskiego, Odyńca, Racławicką, Wiktorską, Dąbrowskiego, Madalińskiego, Narbutta, Rakowiecką, Batorego, Wawelską, aleję Armii Ludowej, Filtrową, Nowowiejską, kończąc się na skrzyżowaniu Koszykowej z Chałubińskiego.

Historia[]

Plany budowy tak biegnącej alei Niepodległości pojawiły się około 1935 roku, początkowo nazywała się ona jednak Włodarzewska i nie przecinała Pola Mokotowskiego (tamtędy biegła ulica Topolowa). Z wydłużeniem jej do ul. Chałubińskiego i Dworca Południowego zdążono jeszcze przed przed wybuchem wojny. Stanowiła wówczas główną oś Mokotowa.

Po wojnie ulica nie zmieniła nazwy i była jednym z dwu możliwych połączeń Mokotowa ze Śródmieściem, z drugiej strony nie dochodziła jednak do Puławskiej. Aleją kursowały trolejbusy i autobusy, jednak tylko do ul. Odyńca (1958), później autobus pojechał jeszcze dalej do Woronicza do linii tramwajowej. Brakujący odcinek dobudowano dopiero w roku 1971, od razu puszczono na ten odcinek linię autobusową 174. W 1977 roku na Polu Mokotowskim w pobliżu alei Niepodległości ruszyła budowa Biblioteki Narodowej, a pierwsze budynki oddane zostały do użytku w 1983. Na czas budowy metra aleję zamknięto, miało to miejsce pomiędzy 11 października 1986 roku a 23 lipca 1994 roku.

Plany na przyszłość[]

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla rejonu tzw. Dworca Południowego przewiduje zagłębienie alei Niepodległości i przeprowadzenie jej tunelem pod aleją Wilanowską. Tunel ma zaczynać się od południa tuż za skrzyżowaniem ulicy Puławskiej z Niedźwiedzią, a kończyć w okolicach obecnego przystanku autobusowego Metro Wilanowska 04. Ponad tunelem, w północno-zachodnim narożniku alei Wilanowskiej i Puławskiej ma powstać budynek o wysokości 21-27 m, a pomiędzy nim a wylotem tunelu – plac miejski. Likwidacji ulegnie pętla tramwajowa, a zachodnia jezdnia ulicy Puławskiej zostanie przesunięta na wschód.

Obiekty[]

al. Niepodległości 77/85 – Filia urzędu pocztowego nr 108
al. Niepodległości 121/123 – Urząd pocztowy nr 48
al. Niepodległości 159 - Budynek, który w latach 1956-1989 znajdowało się Studio Opracowań Filmów.
al. Niepodległości 163 – Kamienica, w której w latach 1998-2010 mieszkał Ryszard Kaczorowski, co upamiętnia tablica odsłonięta we wrześniu 2010 roku.
al. Niepodległości 208 – Filia urzędu pocztowego nr 10
al. Niepodległości 218 – Gmach Ministerstwa Obrony Narodowej, tutaj ukrywał się Władysław Szpilman, w budynku działa filia urzędu pocztowego nr 10
al. Niepodległości 223 – Kamienica, w której w ostatnich tygodniach wojny ukrywał się Władysław Szpilman. To tutaj spotkał niemieckiego kapitana Wehrmachtu Wilma Hosenfelda. W grudniu 2011 roku na budynku odsłonięto tablicę pamiątkową.