Aleja Jerzego Waszyngtona – przelotowa ulica licząca ponad dwa kilometry długości, położona na Grochowie.
Przebieg[]
Aleja Waszyngtona rozpoczyna się od ronda Jerzego Waszyngtona, a następnie biegnie na wschód, kolejno przecinając ulice:
- od północy:
- od południa:
potem przebiega mostem nad Kanałem Wystawowym, a dalej:
- od północy:
- Kinową,
- Międzyborską,
- Grenadierów,
- Siennicką,
- Modrzewiową,
- od południa:
- Kinową,
- Międzyborską,
- Grenadierów,
- Józefa Garibaldiego,
by wpaść w rondo Wiatraczna i tam zakończyć swój bieg. Wzdłuż alei po stronie północnej znajduje się Park Skaryszewski.
Historia[]
Historia alei Waszyngotna rozpoczyna się w 1928 roku, kiedy to wytyczono w miejscu dawnej polnej Czerwonej Drogi nową ulicę na odcinku początkowo od ul. Saskiej, później od skrzyżowania z al. Poniatowskiego w kierunku Grochowa. Do 1939 była zabudowana po stronie południowej.
W 1948 zaproponowano zmianę nazwy alei z Waszyngtona na gen. Władysława Sikorskiego. Wcześnie bowiem zaplanowano iż Aleje Jerozolimskie wrócą do tradycyjnej nazwy (w latach 1945-49 nosiły właśnie nazwę Sikorskiego). Propozycja Obywatelskiej Komisji ds. Nazewnictwa Ulic przy Miejskiej Radzie Narodowej została odrzucona.
W latach 1959-1966 pomiędzy ul. Kinową i ul. Grenadierów zbudowano osiedle "Kinowa". Powstał po wojnie projekt wzniesienia na terenach parkowych toru kolarskiego nawiązujący do planów przedwojennych, jednak został zaniechany.
16 sierpnia 1938 r. na aleję wyjechał autobus miejski o oznaczeniu trasy "K". Od 1 czerwca 1942 roku aleją kursują tramwaje, od 22 lipca 1946 roku przywrócono ruch tramwajowy po zakończeniu działań wojennych. Ciekawostką, może być fakt, że po al. Waszyngtona od 1958 roku kursuje po niemalże niezmienionej trasie autobus łączący Wawer z Ochotą: w latach 1958-1993 nosił oznaczenie C, a od 1993 roku 521.
Patron alei[]
Aleja jest poświęcona pamięci Jerzego Waszyngtona, pierwszego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Waszyngton nie miał zbyt dużych związków z Warszawą i Polską, wiadomo tylko, że poznał napewno czterech Polaków. Byli to: Tadeusz Kościuszko, Julian Ursyn Niemcewicz, Kazimierz Pułaski i Tomasz Kajetan Węgierski. Pułaski walczył u boku Waszyngtona już w lipcu 1777 r. Kościuszko został zatrudniony jako saper w randze pułkownika do prac na rzece Delaware, ale Waszyngtona poznał dopiero w 1778 r. Węgierski zjawił się w Stanach już po ich wyzwoleniu (1783), natomiast Niemcewicz poznał Waszyngtona w 1798 r., na rok przed jego śmiercią.
Ważne obiekty i instytucje[]
- al. Waszyngtona 2b - wieżowiec wybudowany w latach 1962-1963 według projektu Marka Leykama - ówcześnie najwyższy budynek prawobrzeżnej Warszawy.
- al. Waszyngtona/ul. Saska - Stacja paliwowa "Bliska"
- al. Waszyngtona 52/80 - Ogród Działkowy "Waszyngtona" Polskiego Związku Działkowców
- al. Waszyngtona 69/71 - Polski Komitet Pomocy Społecznej
- al. Waszyngtona 71/72 - Apteka całodobowa "CEFARM"
- Park Skaryszewski
- Kamionkowskie Błonia Elekcyjne
Ponadto na rogu ul. Grenadierów znajduje się kamień upamiętniający żołnierzy 21. Warszawskiego Pułku Piechoty "Dzieci Warszawy", którzy walczyli we wrześniu 1939 roku i w powstaniu 1944 roku.