Bolesław Prus (właściwie Aleksander Głowacki) (ur. 20 sierpnia 1847 roku w Hrubieszowie, zm. 10 lub 19 maja 1912 roku w Warszawie) - polski pisarz i publicysta okresu pozytywizmu.
Bolesław Prus był synem dworskiego ekonoma o szlacheckich korzeniach (swój późniejszy pseudonim zaczerpnął z nazwy rodowego herbu Prus I). Osierocony wcześnie przez matkę, a w wieku lat 9 przez ojca, przeszedł pod opiekę babki Marcjanny Trembińskiej mieszkającej w Puławach, a po jej śmierci – ciotki z Lublina. W wieku 16 lat, wziął udział w powstaniu styczniowym, ranny w Białce k/ Parczewa dostał się do rosyjskiej niewoli. W 1864 r. został na 3 miesiące aresztowany, po zwolnieniu z więzienia uczył się w lubelskim liceum, które ukończył w 1866 roku. W październiku tego samego roku rozpoczął studia matematyczno-fizyczne w warszawskiej Szkole Głównej. W Warszawie, zdany na własne siły, zarabiał na studia jako guwerner i korepetytor, co nie przynosiło jednak znacznych zysków. W wolnych chwilach pisywał listy do "Kuriera Świątecznego", które podpisywał pseudonimem Jan w Oleju. Trudności materialne sprawiły, że będąc na trzecim roku zmuszony był przerwać studia (1869). Następnie przeniósł się do Puław, gdzie podjął naukę na Wydziale Leśnym Instytutu Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa, jednak już we wrześniu 1870 roku wrócił do Warszawy, gdyż popadł w konflikt z jednym z rosyjskich profesorów.
Również w roku 1874 Głowacki związał się z "Kurierem Warszawskim", na łamach którego ukazała się seria siedmiu utworów z cyklu Szkice warszawskie. Ta sama gazeta od roku 1875 zaczęła zamieszczać Kartki z podróży (felietony i reportaże pisane podczas licznych wędrówek reporterskich po kraju) oraz Kronikę tygodniową, która wówczas przyniosła Prusowi największą popularność. W artykułach tych poruszał on sprawy polityczne, społeczne i moralne, przyciągając czytelników trafnymi spostrzeżeniami oraz odważnymi polemikami. W 1875 roku Bolesław Prus ożenił się z Oktawią z Trembińskich, daleką kuzynką ze strony matki. W 1881 roku związał się z "Tygodnikiem Illustrowanym".
Jedyną powieścią historyczną Bolesława Prusa był "Faraon", który, jako powieść polityczna, był ulubioną książką Józefa Stalina. Prus jest również autorem ekranizowanej powieści "Lalka".
Został pochowany na cmentarzu na Powązkach, gdzie na pomniku znajduje się napis "Serce serc". Jego imieniem nazwane są dwie ulice w Warszawie: jedna w Wesołej, a druga w Śródmieściu.
Na frontowej ścianie budynku przy ulicy Wilczej 12, w miejscu, w którym znajdował się dom, w którym mieszkał i tworzył Bolesław Prus, znajduje skromna się tablica pamiątkowa odsłonięta w 1962 roku.