C-bis

Ten artykuł dotyczy linii autobusowej. Zobacz też: C (strona ujednoznaczniająca).

C BIS	Czas jazdy (min): min – max x – x
Częstotliwość: (szczyt – poza – dni wolne) co 5 – - – - minut

C-bis - historyczna linia autobusowa pospieszna, która kursowała w latach 1965-1982, a jej ostatnia trasa wiodła z Dworca Centralnego do PKP Radość. W swojej historii linię obsługiwała zajezdnia autobusowa Inflancka.

Historia[]

Linia autobusowa „C-bis” po raz pierwszy została uruchomiona 29 sierpnia 1965 roku, początkowo na trasie: Opaczewska - PKP Wawer, jako pomocnicza dla linii „C”, która została wydłużona do Falenicy.

Tego samego roku, 17 listopada, w związku z zakończeniem przebudowy i otwarciem dla ruchu jezdni północnej Alej Jerozolimskich między placem Zawiszy i aleją Jana Pawła II, zakończono objazd, a trasę przeprowadzono prosto przez Aleje Jerozolimskie. Taka trasa pozostała niezmieniona przez 5 dni, kiedy to wydłużono trasę z krańca PKP Wawer do pętli PKP Radość.

15 czerwca 1966 przeniesiono przystanek krańcowy Opaczewska w rejon skrzyżowania ul. Opaczewskiej i ul. Orzeszkowej, zmieniając jego nazwę na „Orzeszkowej”.

12 października wprowadzono objazd na trasie w związku z rozpoczęciem budowy, będącej częścią projektu tzw. Ściany Wschodniej Śródmieścia.

6 stycznia 1970 roku, w związku z oddaniem do ruchu drugiej jezdni ul. Grójeckiej i wynikającej z tego zmiany organizacji ruchu na skrzyżowaniu ul. Opaczewskiej i Grójeckiej, zakończono objazd, a trasę poprowadzono prosto przez ulicę Bitwy Warszawskiej 1920 i ul. Białobrzeską. Tego samego roku w związku z zakończeniem ww. budowy ronda Dmowskiego, zakończono objazd, przywracając trasę przez Aleje Jerozolimskie.

W listopadzie 1973 roku wprowadzono dwa objazdy dot. skrzyżowania Aleje Jerozolimskie/ul. Jana Pawła II/ul. Chałubińskiego, związane z drugim i trzecim etapem remontu. Tego samego miesiąca skrócono trasę z krańca Orzeszkowej do pętli Dworzec Centralny (zlokalizowanego na południowej jezdni PKiN), w celu zachowania częstotliwości kursowania na podstawowym odcinku trasy linii, zachwianej po wprowadzeniu objazdów budowy Dworca Centralnego.

8 grudnia 1975 roku, kiedy to oddano do użytku Dworzec Centralny, kraniec przeniesiono na poziom -1 dworca. Taką trasę (dotychczas objazdową) uznano jako stałą.

Kolejna zmiana nastąpiła 5 stycznia 1979 roku, kiedy to decyzją Prezydenta m.st. Warszawy linie pospieszne do odwołania zatrzymywały się na wszystkich przystankach na trasie, co było spowodowane narastającymi opadami śniegu i ciągłymi awariami autobusowymi. Charakter linii pośpiesznych przywrócono już 12 stycznia. Taka sytuacja powtórzyła się 26 stycznia, a kolejną taką decyzję odwołano już 6 lutego tego samego roku.

Likwidacja linii nastąpiła 1 października 1982 roku, kiedy to skierowano tabor linii do obsługi linii „C” i innych linii szczytowych kursujących przede wszystkim do nowych osiedli mieszkaniowych.