Górkowie – stary ród możnowładców, pochodzący ze wsi Górka, w południowej Wielkopolsce.
Początkowo nie byli liczącą się rodziną – nie sprawowali urzędów, ani nie brali udziału w życiu publicznym. Awans zapewnił im Mikołaj (?-1439), członek kapituły w Gnieźnie, a później kanclerz kapituły poznańskiej. Zapewnił awans bratankom: Wyszocie, duchownemu oraz Łukaszowi, wojewodzie poznańskiemu i staroście wielkopolskiemu. Stopniowo Górkowie stawali się najbogatszym rodem Wielkopolski. Piastowali urzędy biskupie oraz starościńskie. W XVI wieku byli potęgą równą Radziwiłłom. Posiadali około 20 miast i ponad 250 wsi, w tym podwarszawską wieś Górki (dziś Załuski). Ostatnim przedstawicielem rodu był wojewoda poznański, Stanisław Górka, zmarły w 1592.