Jerzy Twardo (ur. 1923, zm. 3 kwietnia 2014 w Warszawie[1]) – polski inżynier budownictwa. Zaangażowany w budowę metra – najpierw głębokiego na Pradze Północ (inwestycja niezrealizowana), a później pierwszej linii na stacji Pole Mokotowskie jako Główny Specjalista[2].
Przed powstaniem warszawskim ukończył technikum budowlane[2]. Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych dwudziestego wieku został zatrudniony w Betonstalu, którego oddział IV został przekształcony w Metrobudowę, w której Jerzy Twardo został kierownikiem robót[2], a następnie głównym inżynierem i dyrektorem budowy[3]. W 1982 podjęto decyzję o budowie metra płytkiego, inż. Twardo został głównym inżynierem w Generalnej Dyrekcji Budowy Metra. Po przejściu na emeryturę pozostał doradcą w randze głównego specjalisty[2].
Był entuzjastą metra i brał udział w akcjach popularyzujących ten środek transportu, m.in. współpracując z Kołem Miłośników Metra[4].
Pracował także przy innych warszawskich inwestycjach – uzbrojeniu podziemnym dla Huty Warszawa (obecnie ArcelorMittal), widowni Stadionu Dziesięciolecia, wiadukcie wzdłuż ul. Stołecznej (obecnie Popiełuszki) nad torami linii obwodowej koło Dworca Gdańskiego, przesunięciu Rogatki Grochowskiej i kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w al. Solidarności.
Przypisy
- ↑ Nekrolog
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Warszawskie metro kopał już 60 lat temu. Inżynier Twardo dla W24, Wojciech Martyński, Wiadomości24.pl, 23.11.2010
- ↑ Kronika Warszawy, wyd. 5/09, 15.09.2009
- ↑ zwiedzanie starych tuneli metra głębokiego na Targówku, Koło Miłośników Metra, 24.11.2004 (zarchiwizowane przez Wayback Machine)