Klasztor Sióstr Zmartwychwstanek (znany również jako Twierdza Zmartwychwstanek) – budynek klasztorny należący do Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstanek, położony na Żoliborzu, przy ul. Krasińskiego 31.
Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstanek nabyło działkę między ul. Stołeczną (dziś Popiełuszki) a Krasińskiego w II połowie lat 20. XX wieku, by zbudować na niej ogromny budynek mający pomieścić szkołę, pomieszczenia dla sióstr, internat i przedszkole. Do wybuchu wojny powstało jednak tylko jedno skrzydło, wybudowane około 1931 roku, w którym funkcjonowało Seminarium Nauczycielskie i Szkoła Ćwiczeń.
W czasie wojny siostry prowadziły tajne komplety, wydawały bezpłatne pobiady kuchni RGO oraz pomagały schronić się Żydom. Przez pierwsze trzy tygodnie sierpnia 1944 roku klasztor pełnił funkcję szpitala powstańczego, jednak jego niekorzystne usytuowanie na pograniczu dzielnicy wymusiło pod koniec sierpnia podjęcie decyzji o przeniesieniu szpitala na ul. Krechowiecką. W klasztorze pozostali powstańcy ze zgrupowania "Żyrafa", tocząc o niego zaciekłe walki z wrogiem. Wówczas budynek ten zyskał nazwę Twierdza Zmartwychwstanek. W wyniku walk budynek został zniszczony w około 80%. Zgromadzenie już w 1945 roku podjęło starania o odbudowę zrujnowanego gmachu. Odbudowano w całości fasadę od strony ul. Popiełuszki, natomiast 150 metrów elewacji od strony ul. Krasińskiego nie udało się zrekonstruować w całości. W kolejnych latach brakujący segment zastąpiono bryłą kościoła św. Jana Kantego. W 1958 roku, podczas porządkowania ruin od strony ul. Krasińskiego, odnaleziono ciała czterech powstańców. Uroczystą Mszę za ich dusze odprawił ks. Zygmunt Trószyński, kapelan żoliborskich powstańców, ps. "Alkazar".
Ciekawostką jest fakt, że na ścianie budynku od strony ul. Popiełuszki przez kilkanaście lat po zmianie nazwy zachowała się ostatnia tabliczka z dawną nazwą ulicy – Stołeczną. Dzisiaj tej tabliczki już tam nie ma.
Źródła[]
- Stanisław Podlewski, Rapsodia Żoliborska, Warszawa, 1957
- Tomasz Pawłowski, Jarosław Zieliński, Żoliborz - przewodnik historyczny, Warszawa, 2008