nr w rej. |
387 |
Kościół św. Benona (redemptorystów), właśc. kościół rektoralny św. Benona w Warszawie – kościół znajdujący się na warszawskim Nowym Mieście przy ul. Pieszej 1. Przy świątyni mieści się kuria prowincjalna redemptorystów.
Opis[]
Początki kościoła w tym miejscu sięgają II poł. XVII w., kiedy Bractwo św. Benona podjęło inicjatywę zbudowania świątyni. Według Jana Stanisława Bystronia z powodu braku wystarczających środków finansowych przy budowie kościoła pracowano dobrowolnie po nocach, przy świetle pochodni.
Budowa została zakończona w 1669. Pod koniec XVIII w. kościół przejęli redemptoryści, a działo się to z chwilą przybycia do Warszawy (w 1787) św. Klemensa, późniejszego patrona miasta. W czasie Księstwa Warszawskiego redemptoryści zostali posądzeni o wrogie nastawienie do Napoleona i nowych władz oraz sprzyjanie Austrii, i usunięci z Warszawy. Bezpośrednim powodem tej decyzji były zajścia w czasie nabożeństwa rezurekcyjnego, kiedy to doszło do bójki z udziałem dwóch francuskich oficerów. Fryderyk August podpisał dekret o usunięciu zakonników na początku czerwca 1808, a 20 czerwca tego samego roku zostali oni wywiezieni z Warszawy. Budynek świątyni zamieniono najpierw na koszary, następnie szkołę, magazyn wojskowy, mieszkania, a w końcu fabrykę.
Dopiero w 1938 budynek odkupiła Maria Biernacka i przekazała kurii warszawskiej. W czasie wojny kościół został zburzony. Jego ruiny kuria przekazała znowu redemptorystom, którzy w 1956 rozpoczęli odbudowę. Wstępna odbudowa zakończona została w 1958, kiedy kard. prymas Stefan Wyszyński dokonał uroczystego poświęcenia odbudowanego kościoła.