Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

nr w rej.

449

Przyrynek2 1945 01 — Ruiny kościoła w czasie II WŚ

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny - kościół rzymskokatolicki archidiecezji warszawskiej, przy ulicy Przyrynek 2 na rogu Kościelnej. Jest siedzibą parafii pod tym samym wezwaniem.

Jego budowę rozpoczęto w roku 1409, a konsekrowano w 1411. Fundatorami pierwotnej, jednonawowej budowli byli Anna Danuta Kiejstutówa i Janusz Starszy (książę mazowiecki). Pod koniec XV wieku kościół został rozbudowany przez księcia warszawskiego i zakroczymskiego Bolesława V do formy bazyliki - podwyższono nawę główną zapewniając jej samodzielne oświetlenie i dobudowano nawy boczne (po wojnie odnaleziono datę 1479 na fragmencie polichromii).

W drugiej połowie XVI wieku wzniesiono wieżę przy południowej elewacji kościoła. W latach 1548 i 1569 ludwisarz ze Starej Warszawy, Mateusz (Maciej) Mrugawka, wykonał dzwony do kościoła. Z 1641 roku pochodzi pierwsza wzmianka o zegarze na wieży. W czasie potopu szwedzkiego w 1656 roku kościół został spalony. Odbudowano go staraniem mieszczan około roku 1690 w stylu barokowym (ozdobienie fasady, nowe sklepienia w nawach bocznych). W latach 1709-34 dach pokryto dachówką oraz wzniesiono dwie kaplice: Zwiastowania NMP (później Matki Boskiej Szkaplerznej), przekształconą z dawnej gotyckiej zakrystii, zaś w 1726 ukończono kaplicę św. Barbary. Ponownie zniszczony podczas II wojny światowej: w 1939 uszkodzony, a w 1944 w znacznej części zburzony. Po wojnie został odbudowany w stylu gotyckim według projektu Beaty Trylińskiej i Haliny Kosmólskiej.

Od kościoła wzięła nazwę górka (właściwie stok) bardzo popularny przez dzieci jeżdżące na sankach. Nieznany jest czas wejścia do powszechnej świadomości przekonania o wotywnym charakterze budowli jako podzięce za zwycięstwo pod Grunwaldem.

Parafia Nawiedzenia NMP należy do dekanatu staromiejskiego.