Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
PESA134N
134N-3804 - kabina, Trako 2015, 2015-09-24 (Muri WG 2015-34)

Pulpit wagonu

134N „Jazz” (zwany także szczeniak) – model tramwaju niskopodłogowego produkowanego przez bydgoską firmę PESA, który planowo miał kursować po Warszawie od 2015 roku.

Konstrukcja[]

Tramwaj jest jednoprzestrzenny i w 100% niskopodłogowy. Ma długość 19,3 m i składa się z trzech członów połączonych przegubami. Człony skrajne oparte są na bezosiowych wózkach (dzięki czemu podłoga może być zupełnie płaska, bez charakterystycznych wzniosów), a człon środkowy jest podwieszany. Występuje tu formalne podobieństwo do układu wagonu PN. Wewnątrz znajduje się 27 miejsc siedzących i 105 miejsc stojących. Wagony 134N posiadają klimatyzację.

Historia[]

134N-3801 - wnętrze, Warszawa, 2015-08-01

Wnętrze wagonu

Tramwaje Warszawskie 3 lipca 2013 roku ogłosiły przetarg na dostawę 30 tramwajów niskopodłogowych jednokierunkowych. Przetarg wygrała bydgoska PESA, która niedługo wcześniej dostarczyła Warszawie 180 tramwajów typu 120Na. Zaproponowane przez nią tramwaje „134N” posiadają klimatyzację części pasażerskiej i kabiny motorniczego, system zliczania pasażerów, monitoring, informację pasażerską, rejestrator zdarzeń, pokładowy zasobnik energii w układzie napędowym, który pozwoli na zmniejszenie zużycia energii pobieranej z sieci trakcyjnej, oraz system antykolizyjny poprawiający bezpieczeństwo w ruchu drogowym. W środku nie ma już siedzeń ustawionych na skos.

Początkowo design nowych tramwajów miał być w stylu „retro”, o okrągłej kabinie motorniczego, którą jej przeciwnicy nazywali bufetem. Ostatecznie jednak, po przedstawieniu negatywnej opinii przez naczelnika Wydziału Estetyki Przestrzeni Publicznej Grzegorza Piątka, wybrano wariant z pochyłą szybą w kabinie. Kabina retro została zastosowana w dwukierunkowym modelu Jazza (128N), który pojawił się w stolicy w czerwcu 2014 roku, ale pasażerów zaczął wozić dopiero w listopadzie.

Tramwaje te częściowo zastąpiły starsze modele na liniach, gdzie kursują pojedyncze wagony (solówki): 6, 14, 27, 28 i 31. Przetarg opiewał na 167 944 200 zł. Umowa na dostawę taboru została podpisana w styczniu 2014 roku, pierwszy wagon miał być dostarczony w lutym 2015, a całość kontraktu miała być sfinalizowana do 30 września 2015 roku. Dostawy uległy opóźnieniu m.in. z powodu usterek, do których usunięcia został zobowiązany producent – pierwszy wagon dotarł do miasta 10 marca 2015 roku. Wyjaśnienie wszystkich rozbieżności i usunięcie usterek zajęło Pesie pół roku i pierwszy wagon – o nr. tab. 3801 – został przyjęty na stan TW dopiero 29 października 2015, został on przyjęty na stan zajezdni R-2 Praga. Mimo problemów z odbiorem producent dostarczał do Warszawy kolejne wagony tego typu, powodem tego był brak miejsca na terenie zakładów PESA w Bydgoszczy.

Istniała groźba, że jeżeli wszystkie 30 wagonów nie zostanie dostarczonych do końca 2015 roku, miasto Warszawa straciłoby dofinansowanie unijne na ich zakup. We wrześniu 2016 Tramwaje Warszawskie wystąpiły z roszczeniem wobec Pesy za opóźnienia w dostawie pojazdów 134N i za przekroczenie rzeczywistej masy tramwaju w stosunku do masy zawartej w specyfikacji zgłoszonej do przetargu[1].

Przypisy