Plac Inwalidów - plac położony na Żoliborzu, u zbiegu ulic Mickiewicza, al. Wojska Polskiego i Czarnieckiego, utworzony w 1923 roku.
Plac ma kształt elipsy, której osią wielką jest biegnąca z północy na południe ulica Mickiewicza. Jest ona głównym ciągiem komunikacyjnym, ruch z pozostałych ulic kierowany jest na biegnącą wokół zieleńca, który tworzy wnętrze placu, ulicę jednokierunkową.
W latach 1863-64 w miejscu dzisiejszego placu wybudowano Fort Gieorgija, jeden z fortów Cytadeli. W 1923 roku, gdy powstawało osiedle Żoliborz, w miejscu fortu wytyczono plac Inwalidów, jako jeden z dwóch głównych (obok pl. Wilsona) placów dzielnicy. Stał on się wówczas również największym placem Warszawy. Okolice placu wkrótce zabudowała Warszawska Spółdzielnia Mieszkaniowa.
Nazwa plac Inwalidów upamiętnia inwalidów wojennych I wojny światowej.
Przez plac Inwalidów biegnie trasa tramwajowa, linie zatrzymują się w zespole przystankowym Plac Inwalidów. W 1957 roku, w celu zaradzenia trudnościom w komunikacji między Żoliborzemem i Bielanami a resztą miasta zaplanowano i zatwierdzono w miejscu placu Centralną Żoliborską Tramwajowo-Autobusową Pętlę Przesiadkową - węzeł komunikacyjny, który byłby jednocześnie przystankiem początkowym dla linii autobusowych rozjeżdżających się dalej na północ (Marymont) i północny wschód (Bielany, Wawrzyszew i Wólka Węglowa), a nadto przystankiem przelotowym dla istniejących linii tramwajowych oraz końcowym dla planowanych szczytowych linii śródmiejskich i północnych peryferyjnych. Inwestycji z nieznanych przyczyn nigdy nie zrealizowano[1].
Najważniejsze obiekty[]
- Pomnik 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka
- Budynek dawnego hotelu oficerskiego u zbiegu ul. Czarnieckiego z Mickiewicza
- Urząd pocztowy nr 77
Ciekawostki[]
- Na placu i w jego sąsiedztwie znajduje się kilka niemieckich schronów bojowych typu Ringstand 58c.
- Pod placem biegnie podziemny XIX-wieczny tunel komunikacyjny pomiędzy dawnym fortem a Cytadelą.
- W budynku hotelu oficerskiego znajdowało się przez wiele lat kino, przed wojną "Mars", po wojnie "Światowid".
Przypisy[]
- ↑ "W tamtych latach...", Daniel Nalazek, Skarpa Warszawska nr 6/2014