Plac Jacka Kuronia - plac położony na Żoliborzu, u zbiegu ulic Słowackiego, Popiełuszki (d. Stołecznej), Potockiej, Gdańskiej i Kolektorskiej.
Historia i nazwa[]
Niewielki teren zieleni powstał w tym miejscu wraz z wytyczaniem sieci ulicznej w w latach 20. XX wieku. W latach 1952-2007 funkcjonowała tu stacja benzynowa, zlikwidowano po wieloletnich protestach mieszkańców[1].
Obecną nazwę plac nosi od 18 października 2010 roku, nadanie nazwy było odpowiedzią władz Żoliborza na apel marszałka Senatu Bogdana Borusewicza o upamiętnienie Kuronia ulicą lub placem w Warszawie[2]. Przedtem plac nie miał żadnej nazwy. W uroczystości nadania nazwy wzięła udział najbliższa rodzina Jacka Kuronia oraz m.in. premier Tadeusz Mazowiecki, prezydent Aleksander Kwaśniewski i prezydent Hanna Gronkiewicz-Waltz[3].
Do 2016 roku część terenu placu (80 m²) należał do spółki Orlen, właściciela istniejącej tu wcześniej stacji benzynowej, która przez przeoczenie miasta sprzedała ją spółce Hebe Investment[4]. Przez to niedopatrzenie do 2018 roku nowy właściciel wyasfaltował klomb i postawił na nim food truck oraz przenośną toaletę. Po rozmowach z Zarządem Dróg Miejskich zaprzestano działalności[5].
Otoczenie[]
Przy placu znajduje się Szkoła Główna Służby Pożarniczej, ale ma adres od Słowackiego. W latach 2003–2012 w budynku pod adresem Gdańska 2 działała Księgarnia Sarmacka (z wejściem od placu). W pobliżu placu znajdują się też Park Kaskada i Hala Marymoncka.
Plany na przyszłość[]
Żoliborski architekt i urbanista Andrzej Kiciński naszkicował wizję nowego węzła komunikacyjnego w rejonie placu, bez estakady łączącej ul. Popiełuszki z Marymoncką w stronę Bielan, którą planowano w PRL. Jego pomysłem był owalny plac z ruchem okrężnym ciągnący się od budynku Szkoły Głównej Służby Pożarniczej aż po pętlę tramwajową, która mogłaby zostać zlikwidowana, bo tramwaje zawracałyby wewnątrz ronda[2].
Patron placu[]
Patronem placu jest Jacek Kuroń – historyk i działacz społeczny, działacz opozycji w czasach PRL. Mieszkał przy ul. Mickiewicza, w wakacje 1953 r. prowadził półkolonie na terenie dziś nieistniejącego ogródka jordanowskiego, który był wówczas położony na południe od placu, tam gdzie dziś przebiega Stołeczna[6].
W latach 50. był działaczem ZMP, twórcą harcerskiego Kręgu Walterowskiego, członkiem PZPR (w latach 1952–1953 i 1957–1964). Od lat 60. w opozycji, jeden z założycieli KOR i KSS KOR, wykładowca Towarzystwa Kursów Naukowych („latającego uniwersytetu”), w sierpniu 1980 doradca MKS w Gdańsku, internowany w czasie stanu wojennego, uczestnik obrad Okrągłego Stołu, poseł na Sejm III RP (1989–2001), dwukrotnie minister pracy i polityki socjalnej. W 1998 r. odznaczony Orderem Orła Białego.
Przypisy
- ↑ Jarosław Osowski, Żoliborz. Dziura w placu Kuronia. Miasto straciło grunt, Gazeta Stołeczna, 07.01.2017
- ↑ 2,0 2,1 Jarosław Osowski, Plac Kuronia zaplanowany koło stacji Marymont, Gazeta Stołeczna, 22.06.2009
- ↑ Jacek Kuroń ma swój plac w Warszawie, WP.pl, 18.10.2010
- ↑ Jarosław Osowski, Żoliborz apeluje, żeby odkupić plac Kuronia, Gazeta Stołeczna, 14.01.2017
- ↑ Jarosław Osowski, Spór o pl. Kuronia na Żoliborzu. "Rozpadająca się buda i plastikowy kibel", Gazeta Stołeczna, 10.10.2018]
- ↑ Plac im. Jacka Kuronia w Warszawie, Wprost, 22.09.2010