|
| nr w rej. |
| 543 |
Plac Politechniki – gwiaździsty plac usytuowany w Śródmieściu, u zbiegu ulic Nowowiejskiej, Noakowskiego, Lwowskiej, Śniadeckich oraz Polnej.
Jeden z gwiaździstych placów wymyślonych przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i jego architekta Jana Sebastiana Szucha jako część osi stanisławowskiej. Zaplanowano go pod koniec lat 60. XVIII wieku razem z placem Na Rozdrożu oraz placem Zbawiciela wzdłuż Drogi Królewskiej na Wolę.
Historia przedwojenna[]
.jpg){kind=link}
Powrót 1 Pułku Szwoleżerów z manewrów przez teren placu (1929)
Widok na plac przed 1939, widoczne zabudowania wyścigów konnych oraz Gmach Główny PW
W połowie XIX wieku plac został zabudowany wysokimi kamienicami. W zachodniej części placu w latach 1899-1901 stanął Gmach Główny Politechniki Warszawskiej, zaprojektowany przez Stefana Szyllera.
Przez dłuższy okres istnienia placu przez jego środek (najpierw w osi Polna-Noakowskiego, od 1825 roku w osi Polna-Nowowiejska) przebiegały okopy Lubomirskiego, będące do 1913 roku również granicą miasta, w związku z czym południowo-zachodnia część placu pozostawała niezabudowana. Po likwidacji wału w południowej części placu znajdował się tam pas zieleni, później prowizoryczne drewniane budynki najpierw lotniska, a potem toru wyścigów konnych.
W latach 1901-1935 przez plac przebiegała towarowa bocznica wąskotorowej kolei grójeckiej[1] łącząca stację na placu Unii Lubelskiej ze stacją towarową Warszawa Główna, zlikwidowana na mocy wyroku Sądu Okręgowego o usunięciu torów kolejek z terenu miasta.
Do czasu przedłużenia linii tramwajowej od placu do al. Niepodległości w 1923 roku, na placu znajdowała się pętla tramwajowa[2][3].
Historia powojenna[]
Widok na plac w kierunku wschodnim, widoczny "szkieletor" (2019)
W czasie II wojny światowej część zabudowy uległa zniszczeniu. W okresie powojennym budowa nowych budynków niezwiązanych z założeniem placu naruszyła jego założenie i układ. W latach 1965–1966 przy placu wzniesiono gmach Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej.
W 2000 roku wydzielono część placu niewielkim murem jako część realizacji koncepcji stworzenia placu przed Gmachem Głównym - wówczas, zgodnie z koncepcją prof. Konrada Kuczy-Kuczyńskiego zlikwidowano istniejący tam parking samochodowy, zastępując go placem z ławkami i drzewami.
W 2018 roku zastąpiono betonową powierzchnię centralnej części placu zielnikiem z kwiatami w ramach realizacji projektu "Kwietny plac Politechniki" z budżetu partycypacyjnego[4].
Nazwa[]
Zjazd zjednoczeniowy PPR i PPS (1948)
Nazwa placu została nadana 29 października 1990 roku[5], zastępując dotychczasową nazwę "Plac Jedności Robotniczej". Poprzednia nazwa funkcjonowała od 1949 i związana była ze zjazdem zjednoczeniowym Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Partii Socjalistycznej, który miał miejsce w dniach 15-21 grudnia 1948 roku w Gmachu Głównym Politechniki Warszawskiej.
Obiekty[]
- nr 1 – Gmach Główny Politechniki Warszawskiej
- nr 4 – tzw. "Szkieletor", budynek przewyższający o dwie kondygnacje pozostałe kamienice, powstający od ok. 15 lat[6]
- Gmach Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki
Przypisy[]
- ↑ Kolejka grójecka, Trasbus
- ↑ 17, Trasbus
- ↑ Zdjęcie placu z pętlą w serwisie Nepomuki.pl
- ↑ Projekt "Kwietny Plac Politechniki" zostanie zrealizowany, Politechnika Warszawska, 13.07.2016
- ↑ Uchwała nr 45/XVII/90 Rady Dzielnicy Warszawa-Śródmieście z dnia 29 października 1990 roku
- ↑ Inwestycje w Warszawie. Ćwierć wieku ze "szkieletorem" przy pl. Politechniki, Gazeta Stołeczna, 04.06.2017