| Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
| ||||||
| lipiec | ||||||
| sierpień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |||
| wrzesień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
| październik | ||||||
| 1 | ||||||
| 2 | po upadku | |||||
4 sierpnia 1944 roku sztab Komendy Okręgu Armii Krajowej zmuszony jest wynieść się ze zbombardowanego budynku Hotelu Victoria przy ulicy Jasnej i lokuje się w gmachu PKO na rogu Świętokrzyskiej i Jasnej. Natomiast gen. Tadeusz Komorowski "Bór" ze sztabu głównego na Dzielnej nadaje do Londynu depeszę z żądaniem zrzutów broni i amunicji. Ponadto informuje o niemieckich zbrodniach i postawie ludności cywilnej. Tego samego dnia Niemcy zrzucają z samolotów ulotki z tekstem ultimatum wzywającym ludność do opuszczenia miasta w kierunku zachodnim.
Na Żoliborzu oddziały ppłk. Mieczysława Niedzielskiego "Żywiciela" opanowują rozległy teren Żoliborza Urzędniczego do alei Wojska Polskiego i placu Inwalidów, tego dnia ujawnia się także miejscowy oddział Armii Ludowej, który podporządkowuje się dowództwu Armii Krajowej.
Na Woli trwają niemieckie próby przebicia się przez barykady na Górczewskiej i Wolskiej ku Pałacowi Saskiemu i Mostowi Kierbedzia, póki co bez rezultatów. Dla wspomożenia walk na Wolę przysłane zostają dodatkowe jednostki dowodzone przez gen. Heinricha Reinefartha oraz dow. Oskara Dirlewangera. Tymczasem oddziały ppłk. Jana Mazurkiewicza "Radosława" nieudanie próbują przebić się na obszar zniszczonego Muranowa.
W Śródmieściu Niemcy coraz silniej próbują odblokować Aleje Jerozolimskie, aż w końcu udaje się przebić w kierunku Grójeckiej 19. dywizji pancernej. Powstańcy nocą opanowują parter PAST-y, jednak po ciężkich walkach zmuszeni są opuścić budynek, udaje się za to szturm na gmach Gimnazjum im. Królowej Jadwigi przy Alejach Ujazdowskich. Na Starym Mieście ujawniają się oddziały Armii Ludowej. W pałacu Blanka od strzału snajpera ginie Krzysztof Kamil Baczyński, w szpitalu polowym przy Mariańskiej umiera od ran kpt. Zygmunt Hempel "Łukasz".
Na Mokotowie trwają krwawe walki, żołnierze pułku "Baszta" dokonują wypadów w rejon ulicy Różanej, Madalińskiego, Belgijskiej i Królikarni. W rejonie ulicy Olesińskiej Niemcy mordują około 200 osób, a w rejonie Sandomierskiej około 25 osób.
Na Ochotę wkraczają oddziały RONA Bronisława Kamińskiego. W ciągu najbliższych dni ich pacyfikacja dzielnicy będzie równoznaczna z okrutnymi mordami, gwałtami, grabieżami i podpaleniami. Zaczynają także spędzać ludzi na Zieleniak u zbiegu Grójeckiej i Opaczewskiej. Całość morderstw zwana jest czasem Rzezią Ochoty. Opór trwa jedynie w dwóch redutach przy Wawelskiej i Kaliskiej.
Miejsca pamięci[]
.JPG "Pałac Jabłonowskich (kamień, Baczyński).JPG (476 KB)")
