Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
lipiec | ||||||
sierpień | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |||
wrzesień | ||||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
październik | ||||||
1 | ||||||
2 | po upadku |
20 września 1944 roku pomimo nadchodzących dzień po dniu desantów sytuacja powstańców staje się coraz trudniejsza. Wobec tego Komendant Główny AK, gen. Tadeusz Komorowski "Bór" wydaje rozkaz przeorganizowania się jednostek Armii Krajowej w regularne Wojsko Polskie. Powstaje Warszawski Korpus AK z gen. bryg. Antonim Chruścielem "Monterem" na czele i płk. Karol Ziemskim "Wachnowskim" jako zastępcą. Utworzone zostają trzy dywizje piechoty zachowujące przedwojenną numerację: 8. DP na Żoliborzu (im. Traugutta), 10. DP na Mokotowie (im. Rataja) oraz 28. DP w Śródmieściu (im. Okrzei). Następnego dnia informację o tym przekształceniu opublikuje powstańcza prasa.
Na Czerniakowie ostatkami sił broni się przyczółek w rejonie ulic Wilanowskiej, Solca oraz Idźkowskiego. Zacięte walki toczą się o poszczególne domy, powstańcy utrzymują się jeszcze przy Wilanowskiej nr 1, nr 4, nr 5, nr 6 i nr 8, w kamienicy przy Idźkowskiego 5/7 trwają walki wewnątrz budynku. Niemcy masowo rozstrzeliwują młodych ludzi przy ulicy Czerniakowskiej. Tymczasem kończy się ewakuacja oddziałów z rejonu ulicy Zagórnej – nocą kanałami na Mokotów przeszło około 200 ludzi, w tym dowódca dzielnicy, Jan Mazurkiewicz "Radosław". Wobec tego obroną dzielnicy dowodzi teraz kpt. Ryszard Białous "Jerzy".
W Śródmieściu ponownie nasila się ostrzał artyleryjski, szczególne zniszczenia dotykają dzisiaj rejonu ulic Kruczej, Mokotowskiej oraz Koszykowej. Oddziały powstańcze dzielnicy zostają przekształcone w 28. Dywizję Piechoty im. Stefana Okrzei, a jej dowódcą zostaje płk Franciszek Pfeiffer "Radwan".
Na Żoliborzu ląduje kolejna grupa żołnierzy z 6. pułku piechoty, która dołącza do broniących się od poprzedniego dnia grupy żołnierzy i powiększa przyczółek na Kępie Potockiej. Dopiero tego dnia dowódca dzielnicy, ppłk Mieczysław Niedzielski "Żywiciel", dowiaduje się o wylądowaniu posiłków na brzegu Wisły. Dzieje się tak dzięki ustaleniu kontaktu operacyjnego z jednostkami z Pragi po powrocie kpt. Karola Więckowskiego "Karola". Pierwsze wypady na placówki niemieckie w tym rejonie zostają jednak udaremnione. Powstańcy z dzielnicy zostają włączeni w nowo utworzoną 8. Dywizję Piechoty im. Romualda Traugutta z ppłk. Mieczysławem Niedzielskim "Żywicielem" jako dowódcą.
Oddziały na Mokotowie zostają przekształcone w 10. Dywizję Piechoty im. Macieja Rataja, a pełniącym obowiązki dowódcy zostaje ppłk Józef Rokicki "Karol".