| Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
| ||||||
| lipiec | ||||||
| sierpień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |||
| wrzesień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
| październik | ||||||
| 1 | ||||||
| 2 | po upadku | |||||
21 sierpnia 1944 – niemieckie natarcie na Stare Miasto trwa, a próby przebicia się z Żoliborza ponownie spalają na panewce. Wobec tego kanałem ze Starego Miasta na Żoliborz przedostają się gen. Tadeusz Pełczyński "Grzegorz" oraz płk Kazimierz Iranek "Heller", by przygotować wspólne uderzenie oddziałów żoliborskich i staromiejskich. Ma ono ruszyć w nocy z 21 na 22 sierpnia. Tego dnia Niemcy wysadzają w powietrze Pawiak. Brazylijska Akademia Nauk ogłasza protest przeciw zamordowaniu przez Niemców 8 profesorów Uniwersytetu Warszawskiego.
Kontynuowane jest niemieckie natarcie na Stare Miasto, które jest permanentnie bombardowane z ziemi i powietrza. Płonie m.in. Arsenał na Długiej, z którego wycofują się żołnierze batalionu "Chrobry I". Powstańcom dowodzonym przez kpt. Lucjana Giżyńskiego "Gozdawy" udaje się za to wyprzeć Niemców z gmachu Banku Polskiego na Bielańskiej oraz klasztoru kanoniczek na placu Teatralnym, bronią się barykady w pałacu Blanka i pałacu Jabłonowskich. Trwają ataki na pałac Krasińskich oraz wzdłuż Świętojańskiej na ruiny katedry, tam jednak stan posiadania nie ulega zmianie.
W Śródmieściu oddziały RONA nacierają od strony Towarowej i Alej Jerozolimskich, ale ich jednak załamuje się. Tego dnia w kinie Palladium przy Złotej wyświetlony zostaje kolejny film z kroniką powstańczą, prezentujący m.in. zdjęcia z dnia poprzedniego, ze zdobycia Pasty.
Z Żoliborza powstańcy dowodzeni przez mjr. Alfonsa Kotowskiego "Okonia" atakują Dworzec Gdański próbując przebić się na Stare Miasto. Do ataku przystępuje ponad 700 żołnierzy, który nacierają od strony ul. gen. Zajączka. Wobec silnego ognia niemieckiego natarcie załamuje się, a powstańcy ponoszą dotkliwe straty, z akcji nie wróciło ponad 100 osób.
Na Dolnym Mokotowie powstańcy odpierają niemiecki atak na Sadybę od strony Wilanowa, a za główny bastion obrony wybierają Fort Dąbrowskiego i otaczającą go ulicę Okrężną. Bez zmian toczą się walki na Górnym Mokotowie.