| Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
| ||||||
| lipiec | ||||||
| sierpień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |||
| wrzesień | ||||||
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
| październik | ||||||
| 1 | ||||||
| 2 | po upadku | |||||
2 października 1944 roku drugi dzień z rzędu od godziny 5 rano trwa zawieszenie broni. W ciągu dnia miasto opuszcza jednak jedynie 16 tysięcy cywili, początkowo niechętnie, lecz po południu ruch nieco się wzmaga. Pomimo tego okazuje się, że około 80% mieszkańców Warszawy pozostaje wciąż w mieście. Rozejm kończy się o godzinie 19, natomiast o godzinie 21 ustają wszelkie walki w stolicy. O godzinie 2 w nocy podpisany zostaje Układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie.
Od godziny 8 rano, przez cały dzień w siedzibie gen. Ericha von dem Bacha trwają rozmowy kapitulacyjne. Przez cały dzień trwają szczegółowe pertraktacje na temat każdego kolejnego punktu. Ostatecznie udaje się podpisać formalny układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie o godzinie 2 w nocy. Sygnatariuszami kapitulacji powstania są gen. Erich von dem Bach ze strony niemieckiej oraz płk dypl. Kazimierz Iranek-Osmecki "Heller" i ppłk dypl. Zygmunt Dobrowolski "Zyndram" ze strony polskiej. Spośród ustaleń umowy kapitulacyjnej do najważniejszych należy zaliczyć:
- przyznanie wszystkim powstańcom uprawnień kombatanckich w stopniu, jaki wynika z konwencji genewskiej dotyczącej postępowania z jeńcami wojennymi,
- zniesienie z powstańców jakiejkolwiek odpowiedzialności za działalność przedpowstaniową,
- zniesienie z ewakuowanej ludności cywilnej odpowiedzialności za działalność we władzach i administracji cywilnej,
- ustalenie daty 4 i 5 października jako dni, kiedy oddziały Armii Krajowej opuszczą miasto i złożą broń,
- ewakuowanie ludności cywilnej z miasta bez zbędnych cierpień,
- ewakuowanie z miasta przedmiotów posiadających wartość historyczną, artystyczną, kulturalną i kościelną.
Po sześćdziesięciu trzech dniach powstanie warszawskie kończy się porażką.