Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
lipiec | ||||||
sierpień | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |||
wrzesień | ||||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
październik | ||||||
1 | ||||||
2 | po upadku |
3 września 1944 roku po opanowaniu Starego Miasta Niemcy przystępują do silniejszego ataku na Śródmieście Północne oraz Powiśle. Powstańczy dziennik "Robotnik" informuje o ukazaniu się w dniu wczorajszym pierwszych znaczków harcerskiej poczty polowej. W związku z silnym ostrzałem Polskie Radio wstrzymuje nadawanie audycji. Według komunikatu Deutsche Nachrichtenbüro oficjalnie uznano prawa kombatanckie żołnierzy Armii Krajowej.
Niemieckie grupy bojowe, dowodzone przez gen. Oskara Dirlewangera oraz płk. Williego Schmidta, uderzają na Powiśle, na północną linię obrony w rejonie ulicy Oboźnej. Obroną tej części miasta dowodzi mjr Stanisław Błaszczak "Róg", a jego zastępcą zostaje kpt. Cyprian Odorkiewicz "Krybar". Rozpoczynają się bombardowania dzielnicy, a bomby spadają m.in. na szpital na rogu Solca i Czerwonego Krzyża. Powstańcy powstrzymują także niemieckie ataki na Śródmieście Północne, przeprowadzone na ulice Traugutta, Mazowiecką, Królewską oraz Grzybowską. Od bomb zapalają się liczne posesje na Marszałkowskiej, Złotej, Świętokrzyskiej czy Jasnej, a nasilenie działań wojennych sprawia, że wielu mieszkańców ewakuuje się do południowej części dzielnicy.
Na Górnym Mokotowie, po opanowaniu Sadyby, wzmaga się bombardowanie dzielnicy, tego dnia szczególnie w rejonie ulic Malczewskiego, Naruszewicza, Krasickiego i Pilickiej. Na Żoliborzu sytuacja obu stron nie ulega zmianie.