Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
![]() | ||||||
lipiec | ||||||
sierpień | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |||
wrzesień | ||||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
październik | ||||||
1 | ||||||
2 | po upadku |
6 września 1944 roku upada kolejna część miasta – Powiśle. Tego samego dnia Niemcu zrzucają z samolotów ulotki wzywające ludność do opuszczenia miasta w dniach 7 i 8 września, obiecując wstrzymanie ognia na czas ewakuacji.
Niemcy przypuszczają generalny szturm na Powiśle z północy, wschodu i południa, wspomagany przez niemieckie bombowce. Bomby spadają na Tamkę, Dobrą, Kopernika, Konopczyńskiego i Okólnik, gdzie pod numerem 8 ginie kilkudziesięciu powstańców. Pomimo zaciętych walk powstańcy stopniowo się wycofują, wraz z nimi do Śródmieścia ewakuują się tłumy ludności cywilnej. W szpitalu powstańczym przy Pierackiego 3 żywcem płonie 80 więźniów. Wieczorem Powiśle jest już całkowicie opanowane przez Niemców, a linia frontu stabilizuje się na linii Nowego Światu.
Nieustannie bombardowane jest Śródmieście, powstańcy odpierają liczne niemieckie natarcia z Krakowskiego Przedmieścia, placu Małachowskiego, Ogrodu Saskiego oraz placu Zawiszy. Przybywa coraz więcej uciekinierów, którzy obozują głównie w najbardziej spokojnym Śródmieściu Południowym. Niemcy wysadzają północną wieżę kościoła św. Krzyża.
Nie zmienia się sytuacja powstańców na Mokotowie i Żoliborzu.