Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
lipiec | ||||||
sierpień | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |||
wrzesień | ||||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
październik | ||||||
1 | ||||||
2 | po upadku |
7 września 1944 roku po upadku Powiśla wzmagają się ataki na Śródmieście. Wszystkie dzielnice są nieustannie bombardowane. Coraz silniej odczuwalny jest brak żywności. Polski Czerwony Krzyż dochodzi do porozumienia z dowództwem niemieckim w sprawie ewakuacji z miasta ludności cywilnej, każdy kto będzie chciał, może bezpiecznie opuścić Warszawę w dniach 8 i 9 września w godzinach 12:00 - 14:00. Będzie to możliwe jedynie przez barykadę u wylotu Polnej i Śniadeckich.
Oddziały niemieckie przystępują do ataku na Północne Śródmieście. Główne ataki tego dnia przeprowadzane są na powstańcze linie na Nowym Świecie, Królewskiej, placu Grzybowskim, Chmielnej i Towarowej. Niemcy dążą do przedzielenia Śródmieścia na dwie części, w związku z czym nacierają z Alej Jerozolimskich w kierunku Nowogrodzkiej, Chmielnej i ul. Widok, a także w kierunku przejścia przez Aleje i osłaniającej je barykady. Niemcom udaje się opanować szereg domów na Nowogrodzkiej i w Alejach Jerozolimskich, domy przy Nowym Świecie przechodzą z rąk do rąk, pozostałe szturmy nie powodzą się. Nieprzyjaciela nieustannie wspomaga lotnictwo, zrzucające najwięcej bomb w rejon placu Napoleona, Świętokrzyskiej i Nowego Światu.
Trwa ostrzał artyleryjski Mokotowa, tego dnia niemiecki pociski najintensywniej upadają w rejonach ulic Odyńca, Racławickiej, Ursynowskiej, Tenisowej i Misyjnej, na Dolnym Mokotowie toczą się zacięte walki o rejon ulic Promenada i Konduktorskiej. Bohatersko utrzymuje się fabryka "Magnet" przy Stępińskiej, broniona przez kompanię B-3 pułku "Baszta". Nie zmienia się sytuacja na Żoliborzu.