Powstanie Warszawskie dzień po dniu | ||||||
lipiec | ||||||
sierpień | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |||
wrzesień | ||||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
październik | ||||||
1 | ||||||
2 | po upadku |
8 sierpnia 1944 roku generał Tadeusz Komorowski "Bór" depeszuje do Londynu o pogarszającej się sytuacji, szczególnie w dzielnicy Wola, oraz o zdobyciu przez Niemców strategicznej szosy wschód-zachód przez most Kierbedzia. Domaga się zrzutów broni w rejon placu Krasińskich oraz placu Napoleona, ale także w rejon Puszczy Kampinoskiej. W nocy siedem samolotów dokonuje zrzutów nad centrum miasta, a większość z nich trafia w powstańcze ręce.
Na Żoliborzu powstańcy wreszcie odnoszą większy sukces – w wyniku ataku opanowane zostają okolice Instytutu Chemicznego przy ulicy Łączności 8 oraz Szkoły Gazowej przy Gdańskiej 6.
Na Woli Niemcy próbują opanować Powązki oraz położone tam cmentarze. W tym samym momencie powstańcy próbują przebić się w rejonie Cmentarza Żydowskiego i zniszczyć pociąg pancerny, który krąży po torach linii obwodowej. Batalion "Czata 49" wycofuje się z rejonu ul. Karolkowej w rejon Stawek, umacnia się natomiast powstańcza obrona w gmachu szkolnym przy Okopowej 55a oraz w fabryce Pfeiffra między Okopową a Smoczą. W pobliżu Hali Mirowskiej trwają niemieckie egzekucje na ludności cywilnej.
Po zdobyciu strategicznego ciągu ulic Wolska – Chłodna – Ogród Saski – Most Kierbedzia Niemcy skupiają się na atakach na Stare Miasto. Głównymi kierunkami natarcia są ulice Tłomackie, Bielańska i Rybaki. Tego dnia jednak żaden z niemieckich ataków nie posuwa się do przodu.
W Śródmieściu żołnierze ze zgrupowania "Chrobry II obsadzają Gmach Dyrekcji Wodociągów i Kanalizacji przy placu Starynkiewicza 5. W rejonie Koziej, Focha i Niecałej Niemcy spędzają ludność z rejonów nieopanowanych przez powstańców i rozstrzeliwalują, podpalono kamienice przy Krakowskim Przedmieściu. Około 350 osób zostaje zamordowanych w ruinach Teatru Wielkiego. Jednocześnie Niemcy coraz silniej napierają na Śródmieście Północne atakując wzdłuż ulic Ciepłej, Granicznej i Skórzanej, a także od wschodu wzdłuż Nowogrodzkiej. Tu w walkach ginie Antoni Godlewski "Antek Rozpylacz". Po tygodniu prób i ręcznego składania maszynerii w gmachu PKO na rogu Świętokrzyskiej i Jasnej pierwszą audycję nadaje powstańcza radiostacja "Błyskawica", natomiast przy restauracji "Adria" w kamienicy przy Moniuszki 8 odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Janowi Krystowi.
Na Ochocie z godziny na godzinę sytuacja broniących się redut jest coraz gorsza. Powstańcy walczący w Reducie Wawelskiej, za pomocą mieszkających w kamienicy inżynierów, dostają się do sieci kanalizacyjnej, która w skrajnym przypadku umożliwi im odwrót. Na ulicy Kaliskiej od pocisku artyleryjskiego ginie pisarz Juliusz Kaden-Bandrowski. Trwa koncentracja ludności na Zieleniaku, nieliczni jeszcze mieszkańcy mogą przebywać w swoich domach.
Na Mokotowie trwają walki, jednak bez większych zmian w posiadaniu.