Stefan Bryła (ur. 17 sierpnia 1886 w Krakowie, zm. 3 grudnia 1943 w Warszawie) – inżynier budowlany, pionier spawalnictwa, polityk lwowskiej chadecji i poseł na sejm II RP. Był cenionym inżynierem oraz teoretykiem spawalnictwa o międzynarodowym uznaniu współpracował m.in. przy budowie wieżowców w USA, m.in. Woolworth Building w Nowym Jorku
Stefan Bryła od 1921 roku wykładał budowę mostów na Politechnice Lwowskiej, a od 1934 budownictwo na Politechnice Warszawskiej. W latach 1923-1926 szefował lwowskiemu oddziałowi chrześcijańskiej demokracji. Był posłem na sejm w latach 1926-1935 z okręgu Lwów. Był zwolennikiem porozumienia się z sanacją, w 1934 roku dokonał rozłamu w ChD powołując propiłsudczykowskie Zjednoczenie Chrześcijańsko-Społeczne.
W czasie okupacji niemieckiej pełnił funkcję dziekana tajnego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Za organizowanie tajnego nauczania został wraz z całą rodziną aresztowany przez hitlerowców (16 listopada 1943) i rozstrzelany.
Konstrukcje Stefana Bryły[]
- kompleks budynków Muzeum Narodowego i Muzeum Wojska
- Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych
- Towarzystwo Ubezpieczeń "Prudential"
- Urząd Telekomunikacyjny i Telegraficzny
- Szpital Okręgowy im. marszałka Józefa Piłsudskiego
- Dom bez Kantów
- hala targowa i gmach Izby Skarbowej w Katowicach
- Pierwszy spawany most na świecie; na rzeczce Słudwi w Maurzycach
Pamięć o Bryle[]
Imię Stefana Bryły nosi:
- XCIII Liceum Ogólnokształcące im. prof. Stefana Bryły
- Technikum Budowlane nr 5 im. prof. Stefana Bryły
- Zespół Szkół nr 24 im. prof. Stefana Bryły
oraz:
- Ulica Stefana Bryły