Stefan Kuryłowicz (ur. 26 marca 1949 w Warszawie zm. 6 czerwca 2011 roku w Santiago del Monte w Hiszpanii) – polski architekt, laureat Honorowej Nagrody SARP z 2003, profesor Politechniki Warszawskiej.
Kuryłowicz ukończył wydział architektury na Politechnice Warszawskiej w 1972. Od 1983 prowadził własne biuro – Autorską Pracownię Architektury Kuryłowicz & Associates. W 1990 uzyskał stopień doktora, a w 2001 – doktora habilitowanego.
Główne dzieła[]
- kościół św. Michała Archanioła w Nowym Dworze Mazowieckim, 1981
- biurowiec Fuji Film, 1992
- Fabryka Wiązek Kablowych G.OSTERVIG w Stanisławowie k. Warszawy, 1999
- Centrum Królewska w Warszawie, 1999
- biurowiec Focus w Warszawie, 2001
- biurowiec PLL Lot w Warszawie, 2002
- stacja metra Dworzec Gdański, 2003
- osiedle Eko-Park w Warszawie, projekt urbanistyczny, projekt architektoniczny niektórych budynków oraz pawilonu sprzedaży mieszkań, realizowany od 2000 roku
- osiedle zamknięte Marina Mokotów w Warszawie, projekt urbanistyczny i architektoniczny, w realizacji od 2003 roku
- wieżowiec Plac Unii w miejscu dawnego Supersamu, od 2010
- biurowiec Getin, ul. Grzybowska, od 2011
W 2007 roku pracownia Stefana Kuryłowicza wygrała dwa konkursy na zaprojektowanie budowli w Warszawie: jeden dotyczył nowego kampusu Uniwersytetu Warszawskiego na Banacha, a drugi wieżowca, który został zbudowany na miejscu dawnego Supersamu przy placu Unii Lubelskiej. Zaproszony został także do stworzenia projektu Stadionu Narodowego.
W 2010 roku Stefan Kuryłowicz został zaproszony przez ONZ do współpracy eksperckiej w zakresie przebudowy siedziby głównej tej organizacji w Nowym Jorku. Zginął 6 czerwca 2011 roku w katastrofie awionetki w Hiszpanii, pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
W planach jest nadanie jego imienia skwerowi przed biurowcem Wola Center przy ul. Przyokopowej, gdzie już w listopadzie 2013 roku stanęło jego popiersie. W 2013 roku zaczęła też działać fundacja jego imienia.