Tadeusz Tołwiński (ur. 18 stycznia 1887 w Odessie, zm. 13 stycznia 1951 w Warszawie) – architekt, urbanista, historyk, teoretyk urbanistyki, profesor Politechniki Warszawskiej, autor planów regulacyjnych Warszawy z 1916 roku.
Tadeusz Tołwiński urodził się 18 stycznia 1887 roku w Odessie na terenie ówczesnej carskiej Rosji jako syn również architekta, Mikołaja Tołwińskiego. W latach 1905-1911 studiował architekturę w Karslruhe, gdzie wyspecjalizował się w urbanistyce. W 1915 roku był jednym z organizatorów Politechniki Warszawskiej, zaangażował się także w Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości, gdzie wkrótce został przewodniczącym wydziału konserwatorskiego. 1 października 1920 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a 9 maja 1934 roku profesorem zwyczajnym. W 1935 roku został profesorem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, a latach 1937-1938 był dziekanem tegoż wydziału. Po II wojnie światowej, w 1947 roku, został doktorem honoris causa Politechniki.
Spośród jego dzieł poza Warszawą należy wymienić projekty miasta-ogrodu Ząbki, Podkowa Leśna i Kamienna Góra oraz plany regulacyjne Lwowa, Kalisza i Ciechocinka. Tołwiński jest również autorem trzytomowego dzieła "Urbanistyka".
Realizacje w Warszawie[]
- Blok nr 4/6/8 oraz nr 3 przy placu Inwalidów, z Kazimierzem Tołłoczką.
- Budynek klubowy Polonii (1916), niezrealizowany
- Café de Varsovie przy ul. Nowy Świat 5, z Franciszkiem Polkowskim (1912)
- Gmach Gimnazjum im. Stefana Batorego przy ul. Myśliwieckiej (1922-1924)
- Gmach Muzeum Narodowego w Alejach Jerozolimskich, wówczas al. 3 Maja, z Antonim Dygatem (1926-1938)
- Młociny - plan przebudowy jako miasta-ogrodu (1916)
- Park Młociński - inicjatywa jego uporządkowania (1913)
- Sadyba - projekty willi dla spółdzielni mieszkaniowej (1925)
- Targówek - plan regulacyjny (1919)
- Wiadukt kolei średnicowej
- Zespół gmachów Szkoły Tramwajowej przy ul. Rogalińskiej 2, dziś liceum im. gen. Sowińskiego, z Mikołajem Tołwińskim (1914-1925)
- Żoliborz Oficerski – plan budowy (1921-1923)