Ulica Mordechaja Anielewicza to długa na 1,8 kilometra dwupasmowa ulica na śródmiejskim i wolskim osiedlu Muranów łącząca ulice Okopową oraz Andersa. Po zachodniej stronie od Okopowej do Gibalskiego znajduje się także kawałek skweru, który także nosi nazwę ulicy Anielewicza. Na całej długości ulicy biegnie ścieżka rowerowa. Patronem ulicy jest Mordechaj Anielewicz.
Historia[]
Ulica powstała po II wojnie światowej śladem ulicy Gęsiej na ruinach getta, jednak na wschodzie (za Karmelicką) została wygięta w stronę południową do skrzyżowania ze Świętojerską. W planach było też wybudowanie ulicy dalej na zachód wiaduktem na Młynów, jednak ze względu na sąsiedztwo cmentarza Żydowskiego zaniechano tego pomysłu. Z czasem stała się główną ulicą poprzeczną osiedla (wcześniej była to ulica Nowolipki). Po upadku komunizmu pojawiła się propozycja, aby ulicę Anielewicza z powrotem przemianować na Gęsią, jak to było przed wojną. W obronę nazwę wzięła Fundacja Rodziny Nissenbaumów, która stwierdziła, że ze względu na zasługi Anielewicza taka zmiana ma charakter antyżydowski. Obrona powiodła się, a 10 grudnia 1990 roku dyrektor Biura Prezydenta Warszawy doc. dr hab. Zbigniew Lewicki poinformował o nieprzyjęciu przez komisję nowej nazwy ulicy.
Budynki stojące wzdłuż ulicy Anielewicza wybudowano w kolejnych dekadach 2. połowy XX wieku. Numeracja początkowa 2, 4 oraz 3/5 to budynki z lat 1949 i 1950. Są to jedne z pierwszych budynków powstałych na Muranowie po wojnie (tzw. "Muranów II"), a ich architektem był Bohdan Lachert. W budynku nr 2 mieszczą się od 1958 roku trzy biblioteki – nr 53 i 74 (dla dorosłych i młodzieży) i nr 10 (dla dzieci). W budynku nr 3/5 działa od lat 60. sklep rybny. Budynek z numerem 1 nigdy nie powstał. W tym miejscu znajduje się skwer, w 1999 roku nazwany Skwerem Więźniów Politycznych Stalinizmu. Budynki z numeracją 7, 9, 11 zbudowano we wczesnych latach 60. Znajdują się one naprzeciwko skweru wokół Pomnika Bohaterów Getta. W dalszej części ulicy zbliżającej się do alei Jana Pawła II znajdują się budynki o numerach 8-15. To bloki cztero- i siedmiopiętrowe z lat 70. Zbliżone są formą do bloków w części ulicy znajdującej się w granicach dzielnicy Wola (za aleją Jana Pawła II), również z lat 70.
W listopadzie 2008 roku wzdłuż Anielewicza zamontowano nowe oświetlenie uliczne. W planach jest także przebudowa wolskiego odcinka ulicy oraz jej przedłużenie ciągiem pieszo-rowerowym do ulicy Młynarskiej[1].
Przebieg i obiekty[]
Ul. Anielewicza na wysokości nr 2
Przecznicami ulicy Anielewicza są ulice Esperanto, Smocza, aleja Jana Pawła II, Karmelicka, al. Sendlerowej oraz Zamenhofa. Ma przedłużenie tylko ze strony wschodniej ulicą Świętojerską. Przy ulicy Anielewicza znajduje się ważny obiekt historyczny: Pomnik Bohaterów Getta, koło którego powstaje Muzeum Historii Żydów Polskich (nr 6), obok jest Skwer Willy'ego Brandta z jego pomnikiem oraz Skwer Więźniów Politycznych Stalinizmu.
Zobacz też[]
- Bunkier Anielewicza
- Centrum Anielewicza przy Uniwersytecie Warszawskim ([1])