Ulica Celna (dawniej także Gnojna) - niewielka uliczka o długości około 50 metrów, położona na Starym Mieście, łącząca Rynek Starego Miasta z ulicą Brzozową. Jest wobec tego jedną z najkrótszych ulic w Warszawie.
Ulica powstała wraz z lokacją Starej Warszawy na przełomie XIII i XIV wieku, początkowo wychodziła z południowo-wschodniego narożnika rynku i wiodła do murów od strony skarpy wiślanej, na których kończyła się ślepo. Uzyskała nazwę Gnojna z tego względu, że w XIV wieku przebito w murach Bramę Gnojną, która wiodła na wysypisko śmieci na tzw. Gnojnej Górze. Wysypisko to funkcjonowało do 1774 roku, a wkrótce potem ulicę przedłużono o drewniane schody schodzące do ulicy Bugaj.
W 1833 (lub 1838) roku[1] bramę wyburzono, ulicę poszerzono, a jej nazwę zmieniono na Celną ze względu na sąsiedztwo komory celnej. Zabudowa uległa zniszczeniu podczas powstania warszawskiego, została odbudowana wraz z całym Starym Miastem. Współczesną zabudowę ulicy stanowią boczne elewacje kamienic przy Rynku Starego Miasta i przy Jezuickiej oraz kamienica pod numerem 2/4. W pobliżu Brzozowej, w północnej pierzei ulicy, zachował się fragment dawnych murów miejskich. W 2014 roku nawierzchnia ulicy ma zostać wyremontowana.
Ulica biegnie od południowo-wschodniego krańca Rynku Starego Miasta, z którego wybiega także ulica Jezuicka. Następnie kieruje się w stronę wschodnią, by zakończyć się po kilkudziesięciu metrach na Brzozowej.