Ulica Karowa – ulica w Śródmieściu.
Historia[]
Pod koniec XIX wieku ulica stanowiła jedno z niewielu połączeń pomiędzy górną częścią Warszawy a Powiślem. Była to wąska droga, którą z miasta zwożono odpadki do Magazynu Karowego.
Po wybudowaniu w latach 1851–1855 wodociągu Marconiego w bramie wzniesionej u wylotu ul. Karowej na ul. Krakowskie Przedmieście uruchomiono dwa zdroje uliczne, a nad bramą umieszczono rzeźbę Syreny.
Na łamach grudniowego wydania „Tygodnika Ilustrowanego” z 1885 ukazał się ambitny projekt zagospodarowania Karowej. Zaczęto od wyburzenia bramy Marconiego, poszerzenia i skanalizowania Karowej. Potem wykupiono teren od klasztoru Wizytek. W 1900 ruszyła budowa spiralnego zjazdu. Po czterech latach żelbetowy wiadukt połączył skarpę ze specjalnym nasypem.
W lutym 1945 saperzy Armii Czerwonej oddali do eksploatacji most wysokowodny na Wiśle znajdujący się u wylotu ulicy.
Źródło: Ulica Karowa w Warszawie, autorzy, licencja: CC BY-SA 3.0
Przebieg[]
Biegnie od ul. Wybrzeże Kościuszkowskie do Krakowskiego Przedmieścia. Po drodze przecina ulice: Furmańską, Browarną i Dobrą. Ze skarpy na Powiśle schodzi Wiaduktem Markiewicza.
Otoczenie[]
- nr 2 – Szpital Kliniczny im. ks. Anny Mazowieckiej
- nr 10 – Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
- nr 18 – Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
- nr 20 – Gmach Banku Cukrownictwa, siedziba Domu Spotkań z Historią
- nr 31 – Gmach Warszawskiego Towarzystwa Higienicznego
- róg Krakowskiego Przedmieścia – Hotel Bristol