Ulica Okrzei widziana z Targowej
Kamienica Mintera na rogu Okrzei i Sierakowskiego
Ulica Stefana Okrzei (dawniej Brukowana, Brukowa) – około 580-metrowa ulica, leży w obszarze Stara Praga na Pradze Północ. Patronuje jej Stefan Okrzeja, działacz niepodległościowy, członek PPS stracony na stokach Cytadeli. Ulica jest jednokierunkowa – ruch odbywa się w stronę ul. Targowej (na północny wschód). Posiada jedną jezdnię z dwoma pasami ruchu.
Przebieg[]
Ulica Okrzei jest równoległa do sąsiadującej ulicy Kłopotowskiego, na której ruch odbywa się w przeciwnym kierunku. Zaczyna się na Wybrzeżu Szczecińskim, a następnie przecina kolejno ulice Panieńską, Krowią, Sierakowskiego, Wrzesińską i Jagiellońską. Ulica kończy swój bieg na Targowej, a jej przedłużeniem jest ulica Ząbkowska.
Historia[]
Sięgają XVI wieku, kiedy to wraz z Ząbkowską stanowiły granicę pomiędzy wydzielonymi jurydyką praską oraz Skaryszewem. W późniejszym czasie zyskała na znaczeniu, ponieważ wychodziły na nią Mosty łyżwowe, a także Most Ponińskiego. Dzięki temu ulica szybko zyskała murowaną zabudowę, a także jako jedna z pierwszych na Pradze posiadała bruk. Stąd pochodzi jej pierwsza nazwa - Brukowana. Do końca XVIII w., kiedy to zniszczono Most Ponińskiego Brukowana stała się jedną z bogatszych ulic Pragi.
Ze względu na budowę fortyfikacji podczas wojen napoleońskich zniszczono dużą część Pragi i w związku z tym również zabudowań na ulicy Brukowanej. Ulicę odbudowano i mimo poprowadzenia mostów łyżwowych na sąsiednią ulicę Brukową wciąż powstawały tutaj zakłady przemysłowe i usługowe, a także liczne kamienice związane z okoliczną społecznością żydowską. Mniej więcej w połowie XIX wieku doszło do zmiany nazw ulic i Brukowaną zmieniono na Brukową (po ulicy sąsiedniej, nazywanej po zmianie Szeroką).
Na placu po wschodniej części ulicy znajdował się plac rzeźni miejskiej, na co wskazuje nazwa jednej z bocznych ulic - Krowia. Na rogu z Brukową stał postawiony w 1899 roku gmach szlachtuzu (nie przetrwał do dzisiaj).
W 1948 ulica otrzymała nowego patrona - Stefana Okrzeję. Po II wojnie światowej na ulicy stanął m.in. Powszechny Dom Towarowy oraz Kino Praha. Dnia 17 stycznia 1985 r. u zbiegu Okrzei i Wybrzeża Szczecińskiego odsłonięto Pomnik Kościuszkowców. W 1997 roku próbowano zmienić patrona ulicy na kardynała Aleksandra Kakowskiego. Ostatecznie imię kardynała nadano jednak ulicy między Gocławiem a Przyczółkiem Grochowskim.
W połowie 2013 roku zaproponowano do realizacji trasę tramwajową przez ul. Okrzei, która biegłaby od al. Jana Pawła II przez ul. Świętokrzyską i ul. Emilii Plater do pl. Piłsudskiego, następnie tunelem do ul. Karowej, mostem przez Wisłę, ul. Okrzei i ul. Ząbkowską do ul. Kawęczyńskiej. Celowość budowy została zbadana przez specjalistów, którzy jednak odrzucili zasadność tej inwestycji.
Otoczenie[]
<place lat="52.24982177" lon="21.03225474" />
.JPG){kind=link}
Kamienica Stanisława Brzuchowskiego (nr 29)
Ważniejsze obiekty po północno-zachodniej stronie ulicy Okrzei:
- róg z Wybrzeżem Szczecińskim - Pomnik Kościuszkowców
- Okrzei 12, róg z Krowią - budynek dawnej fabryki wyrobów metalowych Ogórkiewicza i Zagórnego.
- róg Okrzei, Sierakowskiego 4 - Kamienica Mintera
- Okrzei 26 - zabytkowa Kamienica pod Sowami
Po południowo-wschodniej stronie ulicy Okrzei mieszczą się:
- róg Okrzei, Sierakowskiego 7 - dawny Żydowski Dom Akademicki
- Okrzei 23 - kompleks apartamentowo-usługowy "Symfonia", z wkomponowanymi zabudowaniami młyna parowego Rubinsteina
- róg Okrzei, Jagiellońska 15 – Rainbow Center, siedziba Urzędu Skarbowego, dawny Powszechny Dom Towarowy
- róg Okrzei, Jagiellońska 26 – Centrum Praha, powstałe na miejscu kina Praha