Ulica Płocka (dawniej fragmentami także Młynarska Tylna, Patrice'a Lumumby) – ulica położona na terenie Czystego i Młynowa w Woli, biegnąca w relacji północ-południe od Kasprzaka do Obozowej, o długości 1 800 metrów.
Nazwa ulicy nawiązuje do Płocka, miasta w województwie mazowieckim.
Historia[]
Droga w tym miejscu została wytyczona w XIX wieku, a gdzieś w jej rejonie swoje źródła miała rzeczka Drna. W 1916 roku ulicę włączono w granice Warszawy, a fragment na północ od Wolskiej nazywany był Młynarska Tylna – nazwa ta pojawia się po raz ostatni na mapie z 1916 roku[1].
Pierwotnie ulica Płocka przebiegała inaczej niż współcześnie – na całej długości biegła w linii prostej, a więc przed skrzyżowaniem z Górczewską nie skręcała na północny-wschód, lecz biegła dalej, mijając kamienicę nr 41 od strony zachodniej. Dalej mijała ulice Żytnią, Długosza, Gostyńską, Zawiszy do skrzyżowania z Opawską i Kruświcką, która prowadziła do Obozowej. Do zachodniej pierzei ulicy należał kiedyś także dom o współczesnym adresie Zawiszy 7a.
28 listopada 1948 ulicą Płocką puszczono pierwszy autobus linii 109. Podczas budowy osiedla Młynów przebudowano odcinek na północ od Górczewskiej, tak by mijał kamienicę nr 41 od wschodu, a następnie skierował się ku Obozowej. Temu odcinkowi 8 czerwca 1961 nadano imię pierwszego premiera Demokratycznej Republiki Konga, Patrice'a Lumumby. Współczesną nazwę przywrócono 29 czerwca 1993 roku.
W połowie 2013 roku oficjalnie zaproponowano do realizacji trasę tramwajową wzdłuż ul. Płockiej od ul. Obozowej do ul. Wolskiej, również z wariantem do ul. Krzyżanowskiego i Warszawy Zachodniej. Celowość budowy została zbadana przez specjalistów, którzy jednak uznali taką inwestycję za nieopłacalną.
Przebieg[]
Ulica Płocka rozpoczyna swój bieg na południu, od skrzyżowania z Krzyżanowskiego i Kasprzaka. Następnie kieruje się na północ, przebiegając w poprzek następujących ulic:
- Ludwiki
- Wolska
- Rabsztyńska
- Górczewska
- Żytnia
- Długosza
- Grenady
- Rodziny Kluczyńskich
- Zawiszy
- Gostyńska
Kończy swój bieg na skrzyżowaniu z Obozową.
Otoczenie[]
Przy ulicy Płockiej współcześnie mieszczą się następujące obiekty:
- ul. Płocka 2b-7 – zespół przedwojennych kamienic, pod numerami: 2b, 2c, 3, 5, 5b, 7, 7a
- ul. Płocka 9/11 – willa Adama Emila Kowalskiego
- ul. Płocka 13 – wytwórnia płyt Odeon, potem Polskie Nagrania
- róg Wolskiej – kamień pamiątkowy w miejscu, gdzie 5 sierpnia 1944 roku hitlerowcy rozstrzelali 7 tysięcy Polaków.
- ul. Płocka 22a – kamienica przedwojenna
- ul. Płocka 25 – tablica pamiątkowa w miejscu, gdzie w sierpniu 1944 roku hitlerowcy rozstrzelali około 300 Polaków
- ul. Płocka 26 – Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc, dawniej Szpital Wolski
- ul. Płocka 27a – oficyna przedwojenna
- ul. Płocka 31 – kamienica przedwojenna
- ul. Płocka 32 – urząd pocztowy nr 100
- ul. Płocka 35 – kamienica przedwojenna
- ul. Płocka 37 – kamienica przedwojenna
- ul. Płocka 37a – kamienica przedwojenna
- róg Górczewskiej – Głaz Powstańczej Służby Zdrowia 1944 roku, głaz narzutowy, gnejsowy
- ul. Płocka 30 – Szkoła Podstawowa nr 63 im. Zawiszy Czarnego
- ul. Płocka 41 – kamienica przedwojenna, co ciekawe elewacja stojąca dzisiaj przodem do ulicy w pierwotnym założeniu była elewacją tylną kamienicy. Różnica związana jest ze zmianą przebiegu ulicy w latach 60. XX wieku – dawny odcinek, będący przedłużeniem "południowej" Płockiej na północ został skasowany, a wytyczono nowy pas drogi skierowany bardziej na północny-wschód.
- ul. Płocka 49 – przychodnia lekarska, dawniej potocznie zwana "Na Lumumby"
Wśród nieistniejących zabudowań Płockiej należy wymienić:
- ul. Płocka 22 – Pałacyk Hrabiego
- róg Żytniej – miejsce, w którym w latach 30. XX wieku siedzibę miała parafia polskokatolicka pw. Zbawiciela Świata, w latach 60. XX wieku przy ul. Żytniej planowano budowę okazałej Katedry Kościoła Polskokatolickiego.