Ulica Piękna – jedna z ważniejszych ulic Śródmieścia Południowego, przebiegająca między skrzyżowaniem z Górnośląską, Wiejską i Jazdów a skrzyżowaniem z Koszykową, Emilii Plater i Noakowskiego.
Ulica Piękna przebiega na dwóch niepołączonych ze sobą odcinkach. Rozpoczyna się jako przedłużenie ul. Górnośląskiej na zachód, od skrzyżowania z ul. Wiejską i Jazdów. Następnie krzyżuje się z ul. Lennona, Alejami Ujazdowskimi, ul. Călinescu, Mokotowską i Kruczą, po czym kończy się, wpadając w plac Konstytucji. Drugi odcinek rozpoczyna się ślepo na tyłach budynków w północno-zachodnim narożniku placu, a następnie krzyżuje się z ul. Poznańską i łącznikiem do Koszykowej. Jej jezdnia kończy się parkingiem na wysokości domu z numerem 66a, ale formalnie Piękna dochodzi do skrzyżowania z ul. Emilii Plater i Noakowskiego, a jej przedłużeniem na zachód jest ul. Koszykowa. Wschodni odcinek ulicy ma ok. 800 m, a zachodni ok. 400 m.
Historia[]
Dawna droga narolna, wyznaczała granicę gruntów Ujazdowa. Została uregulowana ok. 1770 roku i obsadzona drzewami, stanowiąc element założenia ujazdowskiego, a nazwa Piękna odzwierciedlała jej wygląd. Około 1780 r. odcinek między Alejami Ujazdowskimi a Mokotowską nazywano Bazyliańska ze względu na sąsiedztwo posiadłości bazylianów (por. Ulica Bazyliańska na Targówku). 27 czerwca 1932 r. ulicy nadano nazwę Piusa XI[1]. Do pierwotnej nazwy powrócono 26 marca 1949 r.[2]
W okresie międzywojennym zachwycała swoim miejskim charakterem. Po 1950 r. budowa Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej wymusiła przerwanie ciągłości ulicy[3].
Od 1946 (odc. Górnośląska – Aleje Ujazdowskie) i 1948 (odc. Aleje Ujazdowskie – Koszykowa) do 1973 roku ulicą Piękną przebiegała trasa trolejbusowa. 5 stycznia 1946 r. ul. Piękną wyruszyła linia B, a 24 października 1948 r. nowym odcinkiem do Koszykowej – linia 52, która kursowała Piękną do końca istnienia trasy trolejbusowej. 1 lipca 1973 r. linię 52 (plac Zawiszy – Chełmska) zlikwidowano jako ostatnią linię trolejbusową w Warszawie, a zastąpił ją autobus 183. W ostatni dzień kursowania przejazd linią 52 był bezpłatny[4].
Otoczenie[]
Ważniejsze obiekty położone przy ul. Pięknej:
- nr 1 – Ambasada Republiki Francuskiej
- nr 2/8 (drugi adres Matejki 1/5) – Ambasada Kanady
- dawny nr 10, dziś Aleje Ujazdowskie 6a róg Pięknej – zabytkowa willa Poznańskich
- nr 11/11b – Kamienica Wielkiego Łowczego
- nr 12 – budynek przelgły do Ambasady Stanów Zjednoczonych, mieszczący Amerykańskie Centrum Źródeł Informacji
- dawny nr 12, dziś Aleje Ujazdowskie 27 róg Pięknej – zabytkowy Pałacyk Wilhelma Ellisa Raua, Ambasada Konfederacji Szwajcarskiej
- nr 14a i 14b – obiekty Ambasady Stanów Zjednoczonych
- nr 18 – biurowiec Zaułek Piękna
- nr 19 – biurowiec Mała Pasta w miejscu przedwojennego gmachu zwanego „Małą Pastą”, na elewacji tablica upamiętniająca zdobycie gmachu przez żołnierzy batalionu „Ruczaj” 23 sierpnia 1944 r.
- nr 20 – biurowiec Raiffeisen Business Center
- nr 22 – Kamienica Gustawa Tarnowskiego
- nr 24/26 – zabytkowy gmach zespołu szkół:
- Prywatne Żeńskie Liceum Ogólnokształcące im. Cecylii Plater-Zyberkówny
- Prywatne Żeńskie Gimnazjum Nr 17 im. Cecylii Plater-Zyberkówny
- Prywatna Żeńska Szkoła Podstawowa Nr 78 im. Cecylii Plater-Zyberkówny
- nr 43 – kamienica Jozefa Hintza
- nr 44a – zabytkowa Willa Struvego z ogrodem
- nr 47 – kamienica Colonna-Walewskich
- nr 66a – siedziba Amnesty International Polska
- na rogu Mokotowskiej – Skwer Batalionu AK Ruczaj
- w okolicy pl. Konstytucji – Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa
- róg Alej Ujazdowskich – Park Ujazdowski
- w parku – zabytkowa waga osobowa
Wzdłuż ul. Pięknej nie ma ścieżki rowerowej. Ulicą kursują autobusy – zlokalizowano tu przystanki Piękna, Mokotowska i Plac Konstytucji. Na rogu Pięknej i pl. Konstytucji planowano stację Plac Konstytucji linii M1 metra, została ona jednak pominięta przy budowie.
Galeria[]
Przypisy
- ↑ Handke, Kwiryna, Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 161. ISBN 83-86619-97X
- ↑ Ibid., s. 345.
- ↑ Handke, Kwiryna, Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa, Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 172. ISBN 978-83-62189-08-3
- ↑ Dąbrowski, Julian; Nalazek, Daniel; Stiasny, Marcin, Warszawskie autobusy i trolejbusy. Rybnik, Betezda, 2005, s. 110-111. ISBN 83-915259-6-1