Warszawikia

CZYTAJ WIĘCEJ

Warszawikia
Advertisement
Ujednoznacznienie
Ten artykuł dotyczy ulicy. Zobacz też: Zespół przystankowy Połczyńska-Parking P+R.

Ulica Połczyńska – ulica biegnąca w południowej części Bemowa i Woli o długości 3,9 kilometra, na terenie osiedli Karolin, Na Wyraju i Jelonki Południowe. Ulica ta stanowi fragment drogi krajowej numer 2 i ciągnie się od wiaduktu nad torami kolejowymi koło centrum Fort Wola do granic miasta na zachodzie. Odbywa się nią ruch autobusowy i tramwajowy (odcinek wschodni do Dźwigowej).

Przebieg[]

Ulica rozpoczyna swój bieg wiaduktem u zbiegu z ul. Fort Wola i ul. Wolską, biegnąc na zachód krzyżuje się kolejno z ulicami Studzienną, Powstańców Śląskich, Dźwigową, Tkaczy, Rotundy, Lustrzaną, Nowej Huty, Szeligowską, Dostawczą, Sochaczewską, Podgrodziem i Morami, kończąc swój bieg na granicy miasta, u zbiegu z ul. Gierdziejewskiego. Przedłużeniem ulicy od wschodu jest Wolska, a od zachodu już na terenie Morów i Jawczyc ulica Poznańska.

Historia[]

Polczynska

ul. Połczyńska (rejon ul. Rotundy) (2011)

Połczyńska (nr 59)

Willa Schneiderów (nr 59) (2015)

Glinianki Sznajdra (Połczyńska)

Glinianki Sznajdra (2014)

Niegdyś w miejscu dzisiejszej ulicy Połczyńskiej biegł główny szlak wylotowy z Warszawy w kierunku Błonia i Sochaczewa. Był to również główny kierunek przemarszów wojsk w czasie wojen – militarny charakter traktu doceniono pod koniec XIX wieku, kiedy wzniesiono tu forty "Wola" i "Chrzanów".

W 1657 zniszczeń na pierzei ulicy dokonały nacierające w kierunku Warszawy wojska szwedzkie, ulica ucierpiała też podczas insurekcji kościuszkowskiej, powstania listopadowego, obrony miasta w 1939 roku, w czasie powstania warszawskiego i rzezi Woli w 1944 r.

Wśród zabudowy ulicy od zawsze dominowała infrastruktura "turystyczna": karczmy, sklepy, kuźnie itp. W obszarze Chrzanowa i Jelonek Południowych w XIX wieku powstało wiele cegielni – największą z nich była fabryka dachówek Bogumiła Schneidera, po której pamiątkę stanowią dziś Glinianki Schneidra. Z czasem trakt wybrukowany został kocimi łbami, prawdopodobnie częściowo też granitową kostką (na styku z Wolską). Fatalny stan nawierzchni sprawił, że ulica ta słynna była w okresie powojennym z dużej ilości warsztatów samochodowych, co pozostaje jej domeną do dziś.

Ulica znalazła się w granicach Warszawy wraz z całym Bemowem w 1951 roku. Przed włączeniem w granice miasta znana była pod nazwą szosy poznańskiej. W 1992 roku ulicą Połczyńską wydłużono linię tramwajową z pętli Fort Wola, niszcząc przy tym ostatnie ślady dawnej zabudowy.

Najważniejsze obiekty[]

Wzdłuż ulicy mieszczą się stare zabudowania Elektrociepłowni Wola, hotele Wald i Marko, Instytut Energetyki, markety Selgros, Leroy Merlin oraz Bricoman, a także Fort Chrzanów i glinianki Jelonek (dziś zabudowywane osiedlem) oraz Sznajdra. Przy Połczyńskiej, w Morach, ma powstać również stacja techniczno-postojowa II linii metra. Willa pod numerem 59 wpisana jest do rejestru zabytków.

Advertisement