Ulica Poznańska – ulica w Śródmieściu.
Historia[]
Kamienica (nr 12)
Ulica powstała w II połowie XIX wieku w związku z dynamicznym rozwojem południowej części Śródmieścia po otwarciu dworca kolei warszawsko-wiedeńskiej.
Pierwotnie była częścią ulicy Wielkiej (ta biegła aż od Nowowiejskiej do Bagna), na trzy części (ul. Wielka, ul. Poznańska i ul. Lwowska) podzielono ją w 1922 roku.
W 2010 roku ulica została wyremontowana[1], podczas prac odkryto dawną kostkę brukową, którą przywrócono[2].
Przebieg[]
Ulica rozpoczyna swój bieg na południu od skrzyżowania z Piękną i Lwowską, po czym biegnie na północ przecinając kolejno takie ulice jak: Wilcza, Wspólna, Św. Barbary, Żurawia, Nowogrodzka, a kończy się skrzyżowaniem z Alejami Jerozolimskimi.
Jest w całości jednokierunkowa, ale z północy na południe od Alej Jerozolimskich do Hożej, natomiast z południa na północ od Pięknej do Hożej.
Nazwa[]
Nazwa ulicy pochodzi od miasta Poznań, ale nie jest z nim w żaden sposób związana – wbrew kierunkowi na Poznań biegnie w układzie północ-południe.
Otoczenie[]
Obiekty położone przy ulicy to:
- Poznańska 6/8 – Zespół Szkół Gastronomicznych, w tym Technikum Gastronomiczno-Hotelarskie, Szkoła Policealna nr 25, Zasadnicza Szkoła Gastronomiczna oraz XXIII Liceum Profilowane
- Poznańska 12 – kamienica przedwojenna
- Poznańska 14 – kamienica przedwojenna
- Poznańska 15 – zabytkowa kamienica Glassów, dawniej ambasada ZSRR
- Poznańska 16 – kamienica przedwojenna
- Poznańska 21 – zrujnowana kamienica, najstarszy murowany budynek południowego Śródmieścia
- Poznańska 22 – Pogotowie Ratunkowe
- Skwer Batalionu AK Zaremba-Piorun
- Poznańska 37 – zabytkowa kamienica, neobarokowa
- Poznańska 38 – zabytkowa kamienica Zyberta, eklektyczna
Dawniej na rogu ul. Poznańskiej oraz ul. Nowogrodzkiej znajdowała się stacja końcowa Elektrycznej Kolejki Dojazdowej.
.JPG "Poznańska (nr 3).JPG (2,44 MB)")
.JPG "Poznańska (nr 15).JPG (1,97 MB)")
.JPG){kind=link}