Ulica Wrocławska – jedna z głównych ulic Nowego Bemowa, biegnąca łukiem od ul. Powstańców Śląskich do Millera i Pirenejskiej.
Odchodzi na wschód od skrzyżowania z ul. Powstańców Śląskich na przedłużeniu ul. Hery. Następnie krzyżuje się z ulicami: Uniejowską, Gołuchowską, Radiową, Kaden-Bandrowskiego, Bailly, Andriollego, Widawską, Szareckiego, Blatona, Lencewicza, ponownie Powstańców Śląskich, Millera i Pirenejską. Jej przedłużeniem na północny zachód jest ul. Żołnierzy Wyklętych, do 2009 roku stanowiąca fragment Wrocławskiej.
Nazwę ulicy nadano w 1980 roku[1].
Ważniejsze obiekty[]
- nr 18 – filia urzędu pocztowego Warszawa 46
- nr 20 – ZUS Inspektorat Warszawa-Wola
- skatepark (róg Powstańców Śląskich)
- kapliczka z figurą św. Krzysztofa (róg Andriollego)
Na odcinku Radiowa – Millera ulicą kursują autobusy, zlokalizowano tu przystanki Orlich Gniazd, Widawska i Wrocławska. Na odcinku Widawska – Millera wzdłuż ul. Wrocławskiej przebiega ścieżka rowerowa łącząca się ze ścieżką wzdłuż ul. Żołnierzy Wyklętych.
Schemat[]
ul. Żołnierzy Wyklętych
ul. Powstańców Śląskich
ul. Lencewicza
ul. Blatona
ul. Szareckiego
ul. Widawska
ul. Andriollego
ul. Bailly
ul. Kaden-Bandrowskiego
ul. Radiowa
ul. Gołuchowska
ul. Uniejowska
ul. Powstańców Śląskich
Galeria[]
Przypisy
- ↑ Uchwała nr 60 Rady Narodowej m. st. Warszawy w sprawie zmiany nazw ulic z 22.02.1980, s. 2