Ulica Piotra Wysockiego – ulica położona na Bródnie w dzielnicy Targówek, która biegnie od ul. Matki Teresy z Kalkuty do ul. Toruńskiej. Patronem ulicy jest Piotr Wysocki, działacz niepodległościowy, inicjator powstania listopadowego.
Historia[]
Ulica Wysockiego powstała na początku XX wieku jako droga lokalna biegnąca przez Bródno w kierunku Różopola, Złotopola i Ustroni, została rozbudowana w okresie międzywojennym wraz z rozwojem osiedla – biegła wówczas od ul. Poborzańskiej do ul. Toruńskiej. W 1921 roku uzyskała nazwę Piotra Wysockiego, zaś 28 września 1924 roku otwarto wzdłuż ulicy linię tramwajową do pętli Pelcowizna – pojechały tędy wozy linii 21. Zabudowa składała się niskich drewnianych bądź murowanych domów i kamieniczek, nad którymi dominował wybudowany w 1927 roku gmach Szkoły Kolejowej. W 1938 roku ulica została przebita do ul. Białołęckiej, i wzdłuż tego odcinka ułożono także tory tramwajowe, wtedy też rozpoczęła się budowa murowanego kościoła Matki Bożej Różańcowej (u zbiegu z ówczesną ul. Białołęcką).
W 1939 roku ulica rozpoczynała swój bieg u zbiegu z ul. Białołęcką i ul. Kmiecą, po czym biegła na północ, krzyżując się kolejno z ulicami: Żytomierską, Oknicką, Jastrzębską, Poborzańską, Zagraniczną, Kurpiowską, Baryczków, Myszyniecką, Krakusa, Liwską, Majową, Bazyliańską, Sitkowską, Wybrańską, Oliwską, Marjampolską, Społeczną oraz Księdza Jaremy, by zakończyć się u zbiegu z ul. Toruńską. Wchodziła w skład okręgu 25. Bródno.
W nocy z 15 na 16 września 1942 roku na rogu ul. Toruńskiej z ul. Wysockiego, w ramach zemsty za akcję Wieniec I, powieszonych zostało 10 więźniów Pawiaka (dziś jest tu kamień pamiątkowy). Zabudowa uległa znacznym zniszczeniom podczas II wojny światowej (znaczna część już w 1939 roku), silnie uszkodzony była też szkoła kolejowa oraz częściowo fundamenty kościoła Matki Bożej Różańcowej, który ostatecznie ukończono w 1960 roku. W okolicy nadal dominowały wówczas jeszcze niskie domki oraz kamieniczki, zaś ulica przecięta była licznymi przecznicami.
W związku z budową osiedla Bródno 17 października 1971 roku zlikwidowano torowisko tramwajowe wraz z pętlą w ciągu ul. Wysockiego (linię przeniesiono na pobliską ul. Rembielińską), zachował się jednak fragment torów na wysokości ul. Bazyliańskiej, który z czasem odremontowano jako pomnik. W 1975 roku ulicę przebudowano i poszerzono, przedłużając ją do ul. Budowlanej (śladem odcinka ul. Białołęckiej) i likwidując jednocześnie większość przecznic (pojawiła się za to ul. Bartnicza), zaś w latach 80. XX wieku połączono ją węzłem z Trasą Armii Krajowej (przebudowanym w latach 2010-2012). Otoczenie zdominowały zaś ogromne bloki osiedla Bródno. W 2014 roku miała też powstać ścieżka rowerowa wzdłuż ulicy, ale plany wciąż są w realizacji.
Dawniej nazwę "Piotra Wysockiego" nosiła także ul. Nike we Włochach.
Przebieg[]
Ulica rozpoczyna swój bieg u zbiegu z ul. Budowlaną, ul. Matki Teresy z Kalkuty i ul. Odrowąża, po czym biegnie na północ, krzyżując się kolejno z ulicami: Palestyńską, Syrokomli, Kiejstuta, Bartniczą, Żytomierską, Poborzańską, Zagraniczną, Kurpiowską, Baryczków, Myszyniecką, Krakusa, Liwską i Bazyliańską, by zakończyć się w węźle drogowym u zbiegu z ul. Marywilską i ul. Toruńską. Ulica składa się z dwupasmowej jezdni głównej (wtórnie wytyczonej) oraz biegnącej po zachodniej stronie wąskiej ulicy dojazdowej (dawna jezdnia), umożliwiającej dojazd do przecznic na odcinku Zagraniczna – Liwska oraz położonych tutaj posesji.
Otoczenie[]
<place lat="52.28913326" lon="21.01969556" /> Przy ul. Wysockiego znajduje się kościół Matki Boskiej Różańcowej (nr 8) oraz dom kultury "Świt" (nr 11), przystanek kolejowy Warszawa Toruńska, zachował się także szereg przedwojennych domów i kamienic, które znajdują się obecnie pod numerami: nr 3, nr 9, nr 13, nr 15, nr 32a, nr 45 oraz nr 47.
Przy ul. Wysockiego znajduje się także kapliczka (na rogu ul. Bazyliańskiej), kamień upamiętniający mieszkańców Bródna i Targówka walczących podczas powstania warszawskiego (na rogu ul. Bartniczej), dwa kamienie pamiątkowe Tchorka (rejon ul. Toruńskiej) oraz fragment dawnej infrastruktury tramwajowej wraz z pomnikiem bitwy warszawskiej.
Spośród nieistniejących obiektów należy wymienić gmach Szkoły Kolejowej, który znajdował się na rogu ul. Toruńskiej.