Kamienica (nr 15)
Kamienice między ul. Sokolą, a ul. Sprzeczną
Ulica Jana Zamoyskiego biegnie przez dwie dzielnice: Pragę Północ i Pragę Południe. Nazwę swoją zawdzięcza Janowi Zamoyskiemu, kanclerzowi wielkiemu koronnemu, hetmanowi wielkiemu koronnemu, twórcy Zamościa, staroście wielu miast. W XVI wieku zakupił on wieś Praga i przekazał ja biskupowi Marcinowi Białobrzeskiemu.
Przebieg[]
Ulica Zamoyskiego ma bardzo niejednolity przebieg. Zaczyna się jako chodnik przy Pomniku Kościuszkowców. Mija Krowią i przy skrzyżowaniu z Sierakowskiego stoi pierwszy dom z adresem Zamoyskiego 15. Przy nim ulica przestaje mieć charakter chodnika, bo zmienia się w ścieżkę na wale wzdłuż ogródków działkowych. Przy skrzyżowaniu z Jagiellońską, Zamoyskiego zmienia się w asfaltową jezdnię z jednym pasem ruchu w każdą stronę. Przecina Marcinkowskiego, Sprzeczną aż do ul. Sokolej. Od tego skrzyżowania rozszerza się do dwóch jezdni po dwa pasy w każdym kierunku, przebiega pod wiaduktem linii średnicowej i nagle przy Targowej urywa się na moment aby znów pojawić się przy skrzyżowaniu z al. Zieleniecką i Teatrze Powszechnym. Ulica stanowi tutaj przedłużenie Targowej i jest dwujezdniowa (po trzy pasy w każdą stronę). Po około 300 metrach kończy się skrzyżowaniem z Lubelską, a jej przedłużeniem jest ulica Grochowska.
Historia[]
Ulica odchodziła od ulicy Wołowej i prowadziła nad Wisłę. W okolicach odbywały się targi końskie, targi bydła a z czasem powstała tam rzeźnia miejska. Ponieważ ulica przecinała jurydykę Skaryszew, w XVIII w. nazywana była najpierw Poprzeczną, a potem Sprzeczną. W drugiej połowie XVIII wieku zbudowano Okopy Lubomirskiego. Ulica została przecięta wałem i umieszczono tam Rogatki. Same budynki rogatek stanęły w 1823 roku.
Zabudowa ulicy była niszczona kolejno podczas Rzezi Pragi, a następnie w związku z budową fortyfikacji przez Napoleona. Pod zaborem rosyjskim ulice zostały przemianowane przez okupanta. W tamtym okresie Sprzeczna (Zamoyskiego) została połączona z Jagiellońską i wspólnie otrzymały nazwę Moskiewska. W 1878 roku teren u zbiegu Moskiewskiej i dzisiejszej ul. Marcinkowskiego przekazano strażakom. Do dziś stoi tam zabytkowy budynek koszarów V Oddziału Straży Ogniowej. Około roku 1900 wzdłuż dzisiejszej ul. Zamoyskiego, aż nad Wisłę poprowadzono linię kolejki wąskotorowej. Rozebrana została dopiero w latach 50. XX wieku.
Ulica Zamoyskiego nosi swoją dzisiejszą nazwę od zakończenia pierwszej wojny światowej. W latach 20. XX wieku Jan Wedel postanowił wybudować na Pradze fabrykę słodyczy. Zakłady Wedla stoją do dziś pod adresem Zamoyskiego 28/30. W okresie międzywojennym uregulowano również tereny dawnego starorzecza Wisły z przeznaczeniem na Port Praski.
W 1955 roku w sąsiedztwie Zamoyskiego stanął Stadion Dziesięciolecia, w którego miejscu obecnie znajduje się Stadion Narodowy.
Otoczenie[]
.JPG){kind=link}
Zakłady Wedla (nr 26/28)
- początek ulicy:
– Pomnik Kościuszkowców
– Port Praski
– dawny plac rzeźni miejskiej - róg z Marcinkowskiego – zabytkowe koszary V Oddziału Straży Ogniowej oraz Jednostka Ratowniczo-Gaśnicza nr 5
- Zamoyskiego 4 – tu znajdowało się Centrum kultury wietnamskiej Thang Long ("Lecący smok")
- wiadukt linii średnicowej
- dworzec kolejowy Warszawa Stadion
- Zamoyskiego 20 – Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera
- Zamoyskiego 28/30 – Zakłady Wedla
- Zamoyskiego 36 i 55 – Rogatki grochowskie
- Zamoyskiego 47a – Filia urzędu pocztowego nr 4