Władysław IV
Władysław IV (ur. 9 czerwca 1595r. w Łobzowie, zm. 20 maja 1648 w Mereczu) – król Polski w latach 1632-1648 i tytularny król szwedzki 1632-1648, wybrany carem rosyjskim 1610, tytularny car rosyjski do 1634, syn Zygmunta III Wazy i jego pierwszej żony Anny Habsburżanki, był monarchą o silnym charakterze i wielkich ambicjach. Uchodził za jednego z najświetniejszych wodzów wojennego XVII wieku. Za jego czasów Rzeczpospolita przeżywała swój "wiek srebrny".
Życie[]
Władysław IV tylko w jednej czwartej był Jagiellonem, mimo to czuł się zawsze nie Szwedem. Odebrał staranne wykształcenie, wcześnie okazywał zamiłowanie do literatury i sztuki, znał cztery języki: łacinę, niemiecki, włoski i szwedzki. Swoją wiedzę i doświadczenie pogłębił podczas długiej (1624-1625) podróży zagranicznej na Zachód.
Władysław budził zachwyt, ale i niepokój. Znano jego wojowniczość, ambicję, hojność, obawiano się jednak zapędów autokratycznych. Rzeczywiście młody król widział konieczność reformy ustrojowej państwa, polegającej na wzmocnieniu prerogatyw tronu. Ważny był również aspekt zewnętrzny jego rządów. Zastał nieuregulowane stosunki z Moskwą, Szwecją i Turcją. Na dodatek w powietrzu już wisiał kryzys społeczno - polityczny będący wynikiem stosunków panujących na Ukrainie.
Początek jego rządów to wojna z Moskwą, która, korzystając zamieszania będącego wynikiem śmierci poprzedniego króla, próbowała odzyskać utracone na mocy rozejmu dywilińskiego ziemie. Król jednak skompletował silną i świetnie wyszkoloną armię. Polska odpowiedź była szybka, tak że wojska moskiewskie musiały podpisać w 1634 roku honorową kapitulację. Przystąpiono do rokowań, ponieważ znów szlachta nie chciała dalej się bić a w skarbcu nie było pieniędzy. W zamian za uznanie większości zdobyczy z lat dymitriad Władysław zrezygnował z pretensji do korony moskiewskiej. Król przystał na kompromis, który był dla niego niekorzystny, dlatego że w jego dalekosiężnych planach leżało zacieśnienie stosunków z niedawnym przeciwnikiem i współdziałanie przeciw wspólnym wrogom - Szwecji i Turcji.
Związki z Warszawą[]
Król Władysław IV ufundował najbardziej znany warszawski pomnik, a zarazem najstarszy świecki monument w Warszawie i Polsce: Kolumnę Zygmunta, aby upamiętnić swojego ojca - Zygmunta III Wazę. Co ciekawe sam też chciał sobie wystawić taki pomnik obok, ale nie zrealizował tego pomysłu.