Warszawa Śródmieście – przystanek kolejowy obsługiwany przez Koleje Mazowieckie i Szybką Kolej Miejską, znajdujący się w podziemnym tunelu pod Alejami Jerozolimskimi pomiędzy ulicami Emilii Plater i Marszałkowską. Widnieje na liście przystanków Zarządu Transportu Miejskiego (nr 7901, rozkłady jazdy).
Na dworcu Śródmieście rozkładowo obsługiwane są wyłącznie pociągi podmiejskie i Szybkiej Kolei Miejskiej (linie S1, S2 i pojedyncze kursy S3) kursujące także przez Dworzec Wschodni i Zachodni. W sytuacjach, gdy prowadzenie ruchu po linii dalekobieżnej nie jest możliwe (z powodu robót torowych, awarii lub wypadku), możliwe jest wprowadzenie na stację ruchu dalekobieżnego (łączniki między torami dalekobieżnymi i podmiejskimi są usytuowane na stacjach Warszawa Wschodnia i Warszawa Zachodnia).
Dworzec Warszawa Śródmieście posiada trzy perony, cztery krawędzie peronowe i dwa tory w ruchu pasażerskim. Dworzec składa się z części podziemnej (perony i kasy) oraz dwóch naziemnych pawilonów wejściowych.
Dworzec połączony jest tunelem z pobliskim Dworcem Centralnym (na poziomie peronów), zaplanowany do zbudowania w latach 2018-2020 został także tunel łączący dworzec ze stacją metra Centrum, który planowany był od samego początku istnienia stacji.
Historia[]
Pierwszy dworzec Warszawa Śródmieście powstał w 1949 roku, w ramach odbudowy linii średnicowej ze zniszczeń wojennych. Otwarto go 23 czerwca 1949 roku, na miesiąc przed terminem, na początku istnienia przystanek mieścił się w wykopie, podróżni byli obsługiwani w murowanym pawilonie, a na stację schodzili po pochylniach. Kilka lat później teren dworca został przykryty betonową płytą. W latach 1955-1963 wzniesiono nowy dworzec według projektu architektów Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka; nowoczesny projekt wnętrz wykonali Wojciech Fangor, Jerzy Sołtan i Zbigniew Ihnatowicz.
Bezpośrednio po oddaniu do użytku 29 września 1963 roku[1], dworzec zachwycał użytkowników swoją estetyką i funkcjonalnością, wynikającą z dużej przelotowości i zastosowania segregacji ruchu pieszego (do lat 80. peron 2 – środkowy – przeznaczony był wyłącznie dla pasażerów wysiadających, zaś perony zewnętrzne – 1 i 3 – dla wsiadających; segregację wymuszano przez otwieranie drzwi w pociągach wpierw na peron 2, zaś na peron 1 lub 3 z opóźnieniem, oraz przez zejścia z hallów kasowych na powierzchni wyłącznie na perony 1 i 3). Przez kolejne lata nie był on jednak remontowany, co znacznie odbiło się na jego estetyce. W 2006 roku rozpoczął się remont bardzo już zaniedbanego kompleksu dworcowego, zakończony w styczniu roku 2007. Przystankowi niemalże przywrócono stan sprzed 40 lat, świadomie rezygnując jednak z daleko idącej modernizacji – w planach na najbliższe lata przewidziane jest bowiem wyburzenie pawilonów naziemnych i budowa centrum handlowego z częścią dworcową.
W 2013 roku Zarząd Transportu Miejskiego wyszedł z inicjatywą ujednolicenia nazw stacji w granicach miasta, proponując zmianę nazwy stacji na "Warszawa Centralna Podmiejska", pomysł jednak negatywnie ocenił magistrat, wobec czego wycofano się z tego pomysłu. Od listopada 2014 roku do stycznia 2015 roku wyremontowane zostały pawilony stacyjne.
Dojazd[]
Do stacji Warszawa Śródmieście można dojechać wszystkimi liniami komunikacyjnymi zatrzymującymi się w zespołach przystankowych Centrum i Dworzec Centralny, oraz metrem do stacji A-13 Centrum.
Przypisy[]
Linki zewnętrzne[]
Linia kolejowa nr 448 (Warszawa Zachodnia — Warszawa Rembertów) |
Warszawa Ochota — Warszawa Śródmieście — Warszawa Powiśle |