Zajezdnia tramwajowa Mokotów

Zajezdnia Mokotów - widok z góry

Brama wjazdowa zajezdni

Wnętrze hali

Tablica informacyjna na rogu ulic Woronicza i Wołoskiej

Zajezdnia tramwajowa Mokotów (właściwie Zakład Realizacji Przewozów R-3 "Mokotów") – zajezdnia tramwajowa, położona na przy ul. Woronicza 27 na Mokotowie. Zakład znajduje się w bliskim sąsiedztwie zajezdni autobusowej R-1 Woronicza.

Historia

Pierwsze plany budowy zajezdni tramwajowej na Mokotowie pojawiły się przed II wojną światową. Ostatecznie zbudowano ją w latach 1949–1955. Otwarcie zajezdni nastąpiło 10 września 1955 roku. Przy otwarciu zajezdnia była prawie w stanie surowym, np. hala nie posiadała ogrzewania, a większość budynków socjalnych była w budowie. Dwie hale postojowe mogły pomieścić 200 wagonów, a następne 50 stacjonowało pod gołym niebem na placu obok zajezdni. W 1956 roku do zajezdni trafił jeden z dwóch pierwszych w Polsce wagonów szybkobieżnych – Tatra T1. Rok później ukończono, budowany od dwóch lat, 3-kondygnacyjny budynek administracyjny.

W latach 60. zajezdnię ogrodzono i wyposażono w bramy wjazdowe, dostarczano też pierwsze wagony Konstal 13N, które stąd wyruszyły na trasy linii 31 i 33. Dnia 1 stycznia 1967 roku zakład otrzymał oznaczenie "R-3". Pod koniec 1977 roku w zajezdni eksploatowano już tylko wagony szybkobieżne 13N. W latach 90. ruszyła modernizacja taboru i infrastruktury na terenie zajezdni. 10 maja 1999 roku do zajezdni dostarczono wagony niskopodłogowe 116Na/1. W październiku 2000 roku rozpoczęto generalną modernizację sieci trakcyjnej na terenie zajezdni. Wymiana obejmowała także słupy trakcyjne i oświetleniowe. Wykonano również instalację elektrycznego ogrzewania wszystkich zwrotnic, prace trwały do czerwca 2001 roku.

W 2005 roku zajezdnia obchodziła 50-lecie istnienia. Dwa lata później na zajezdnię dostarczono 15 pięcioczłonowych, w 100% niskopodłogowych wagonów PESA 120N.

W 2019 roku w budynku administracyjnym zajezdni otwarto Izbę Tradycji Tramwajów Warszawskich.

Funkcjonowanie

Zajezdnia Mokotów obsługuje linie (stan na 13 października 2025 roku):
Zwykłe: 4, 9, 10, 11, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 31, 33

Kierownicy zajezdni

• 1955–1956 – Wincenty Brodecki
• 1958–1959 – Kazimierz Wierzbicki
• 1959–1966 – Jan Pamfilewicz
• 1967–1970 – Mieczysław Stańczuk
• 1970–1975 – inż. Zbigniew Makuch
• 1975–1979 – inż. Edward Trocki
• 1979–1992 – mgr inż. Leszek Biały
• 1992–1994 – Jan Mańczyk
• 1994–1996 – Edward Zgudka
• 1996–2010 – mgr inż. Leszek Biały
• 2010–2016 – Roman Barański
• 2016–2019 – Szymon Falkowski
• od 2019 – Paweł Stefański

Tabor zajezdni

Stan na dzień 22 lipca 2025 roku

• 105N – 7 składów 2-wagonowych
• 105N2k/2000 – 31 składów 2-wagonowych
• 120N – 15 pojazdów
• 120Na – 27 pojazdów
• 128N – 20 pojazdów
• 140N – 40 pojazdów
• razem – 98 pojazdów (130 wagonów)

Wagony zabytkowe:

• A nr 43 (prod. 1906)
• C nr 257 (prod. 1925)
• Lw nr 541 (prod. 1925)
• K nr 403-1, 445, 446 (prod. 1940)
• N nr 607, 716, 734 (prod. 1949, 1953, 1951)
• ND nr 1620 (prod. 1951)
• 4NJ nr 838 (prod. 1957)
• 4N1 nr 873 (prod. 1961)
• 4ND nr 1811 (prod. 1961)
• 13N nr 503 (prod. 1959)
• razem – 14 pojazdów

Linki zewnętrzne

• Zajezdnia R-3 na stronie TRAMWAR